«Υμείς εστέ το φως του κόσμου….».
Αυτό ούτε που το έχουμε ποτέ σκεφθεί…..! Όλα
τα έχουμε σκεφθεί για τον εαυτό μας αλλά και για του άλλους, αλλά ότι είμαστε
το Φως του κόσμου ούτε καν….. όχι να γίνουμε, όχι ότι πρέπει ή μπορούμε να
γίνουμε, αλλά ότι είμαστε ήδη…….από την …..αρχή…..από κατασκευής μας…… Τόσο
απλά, τόσο όμορφα, τόσο γενναιόδωρα.
Αγωνιζόμαστε από την ώρα που αρχίζουμε να
περπατάμε…..για να περπατήσουμε, να φθάσουμε τον ένα και τον άλλο μας στόχο, με
τόση αγωνία, με τόση βία, για να γίνουμε αυτό ή το άλλο…..
Και ξεχνάμε ότι η αφετηρία μας αλλά και ο
τελικός μας προορισμός είναι το Φως. Προήλθαμε από το Φως και προς το
Φως πηγαίνουμε απλά γιατί είμαστε Φως! Και Φως είναι και οι Άλλοι,
δίπλα μας, γύρω μας.
Αυτούς τους Τρεις Ιεράρχας, τους τοποθετήσαμε
μαζί, τους εορτάζουμε σήμερα Μαζί, γιατί σε αυτούς βλέπουμε το Φως που τόσο
ποθεί η ψυχή μας. Σε αυτούς αναγνωρίζουμε το Φως της Τρισηλίου Θεότητος, το Φως
του Τριαδικό που τόσο οικείο μας είναι, τόσο ένα με την ύπαρξή μας….. Κοιτάμε
την εικόνα των Αγίων σήμερα Τριών Ιεραρχών και νιώθουμε αυτήν την γλύκα, την σταθερότητα,
την σιγουριά τους. Κοιτάμε, εάν κοιτάμε, γύρω μας τη Γη, τη θάλασσα, τον ουρανό
και βλέπουμε όχι βέβαια μια τυχαιότητα, αλλά μια λαμπρή εκδήλωση του Θεού.
Ανασαίνουμε τον αέρα το πρωί και δεν καταναλώνουμε αλλά ευφραίνεται η ύπαρξή μας
γιατί υποπτεύεται και σιγά σιγά αντιλαμβάνεται την δωρεά του Θεού.
Αυτό μας λένε οι Τρείς Ιεράρχες, αυτό μας δείχνουν
οι Πατέρες μέσα απ’ αυτόν το κοινό εορτασμό.
Το πανταχού Παρών της Τρισηλίου Θεότητος.
Και όχι μόνον αυτό…..μέσα από το Ευαγγέλιο
που όρισαν να διαβάζουμε σήμερα, μας λένε μην σταματάτε σε αυτό, μην σταματάτε
στο να θαυμάζετε του άγιους, του κόσμου γύρω σας, αναγνωρίστε τους και
προχωρήστε…. Ακούστε το υμείς εστέ το Φως του Κόσμου.
Και στραφείτε όχι μόνο γύρω σας, αλλά και
μέσα σας, μέσα μας, σε εμάς απευθύνονται οι Τρείς Ιεράρχες και εμείς είμαστε το
Φως του Κόσμου, από καταβολής κόσμου, από την ώρα που ήρθαμε στο είναι.
Οι Άγιοι πάντα έτσι μας βλέπουν….και έτσι θα μας δουν όταν τους συναντήσουμε μέσα στο Φως.
Σήμερα, αδελφοί μου, να δεχθούμε την θέση μας….η
θέση μας είναι το Φως, στο Φως. Κάθε σκέψη μας που δεν είναι Φως, δεν είναι δική
μας, κάθε τί που δεν είναι αγάπη δεν υπάρχει….κάθε τι που δεν «φαίνεται»
δεν είναι από εμάς……
Αυτό που πραγματικά είμαστε δεν κρύβεται…..
ότι κρύβουμε, ότι θέτουμε υπό το μόδιον, είναι η αμαρτία και η αμαρτία υπάρχει
μόνο στο δικό μας μυαλό, είναι μια πτώση δική μας, δεν έχει να κάνει,
πραγματικά δεν υπάρχει, είναι υπό το μόδιον, μην κουραζόμαστε να κρύβουμε τον
εαυτό μας, άδικος κόπος.
Είμαστε το Φως του Κόσμου και αυτό το Φως
φωτίζει όλους γύρω μας τους εν τη οικία, όλους αδελφοί μου, όχι όσους ….επιλέγουμε….λάμπει
το Φως που μας έχει δοθεί, σε όλους γύρω μας…., αυτό που μένει σε εμάς,
αυτό είναι το ενεργητικό κομμάτι της ύπαρξής μας , δηλαδή τα καλά μας
έργα. Αυτό είναι το δικό μας έργο, αυτό που μας κάνει απ’ το κατ’ εικόνα
στο καθ’ ομοίωσιν…….
Για αυτή μας την εκδήλωση εργάσθηκαν οι Τρείς
Ιεράρχες….. και οι ίδιοι στον εαυτό τους……ώστε εμείς σήμερα, εδώ, να βλέπουμε
τα καλά τους έργα και να δοξάζουμε τον Πατέρα.
Αυτός είναι ο σκοπός. Τα έργα μας να μας κάνουν…να
δείχνουν τον Πατέρα……όχι εμάς. Έργα που δείχνουν εμάς είναι με ημερομηνία λήξης,
τα καλά μας έργα δείχνουν τον Πατέρα και οδηγούν έτσι στην…..Βασιλεία των
Ουρανών…εκεί…..όχι αλλού.
Ας κοιτάξουμε σήμερα, αδελφοί μου, αυτό το
φως, που είμαστε, που είναι οι Τρείς Ιεράρχες, που είναι όλοι γύρω μας και
όλα… ο κόσμος του Θεού…..τίποτα άλλο….., ότι κρύψαμε κάτω από το μόδιον δεν
υπάρχει.
Ας μην ασχολούμαστε με ότι δεν υπάρχει….άδικος…..πόνος…..
ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ
Εκ του κατά Ματθαίον
«Υμείς εστέ το φως του κόσμου».
Αυτή η Διαθήκη θα ακολουθεί τους μαθητές του
Χριστού από εκείνη τη στιγμή και για πάντα.: Είστε το φως του κόσμου. Ο κάθε άνθρωπος που θα γνωρίσει τον
Χριστό, θα γνωρίσει το Φως και θα είναι και ο ίδιος το Φως.
Δεν είπε ο Κύριος θα γίνετε το φως, ή να
γίνετε το Φως, αλλά, είστε το Φως.
Και δεν θα μπορέσετε να κρυφτείτε έτσι που δεν κρύβεται ο λύχνος, έτσι που
φαίνεται μια πόλη από μακριά, έτσι θα φαίνεστε και εσείς και τα έργα σας.
Με την δύναμη της Αγάπης Του μας μιλά σαν σε
φίλους και μας δίνει τη Χάρη να είμαστε κάτι,
εντελώς άκοπα, να είμαστε δηλαδή μόνον και μόνον γιατί εκείνος το θέλησε, Φως.
Προσέξατε, αδελφοί μου, αυτό το τόσο
σημαντικό σημείο. Δεν έχουμε να κοπιάσουμε για τίποτα. Η δύναμη της αγάπης του
Χριστού μας χαρίζει την ευλογία να είμαστε Φως,
Του κόσμου.
Δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε τον δρόμο,
γιατί έχουμε τους προφήτες, έχουμε τον Νόμο. Τίποτα δεν πρέπει να αλλάξουμε
όπως και Εκείνος δεν άλλαξε τίποτα. Εκείνος πλήρωσε τα πάντα, με την Αγάπη Του.
Με την θυσία Του. Για αυτό και σήμερα μας δίνει χάριτη την οντότητα του Φωτός.
Για να πληρώσουμε κι εμείς με τα
έργα μας αυτήν την Διαθήκη. Και αυτή είναι η χαρά μας αλλά και η μεγάλη μας
θλίψη.
«Καταδικασμένοι» στο φως, να είμαστε και να μην μπορούμε να το
αρνηθούμε. Κάθε μας πράξη σκότους, μας αποξενώνει από τον εαυτό μας. Κάθε
επιθυμία πονηρή, κάθε πάθος μας φέρνει σε αντίθεση με αυτό που είμαστε. Μας
χωρίζει από την δωρεά του Φωτός. Μας διχάζει. Ίσως για αυτό δεν βρίσκουμε
ησυχία στην αμαρτία, ίσως για αυτό δεν αναπαύεται η ψυχή μας παρά μόνον κοντά
στο Φως.
Για αυτό νιώθουμε «καταδικασμένοι» με τα έργα
μας να είμαστε το Φως. Κάθε άλλη κίνηση είναι αντίθετη με την κληρονομιά μας.
Και μας χωρίζει από τον ίδιο μας τον εαυτό και από τους άλλους που βλέπουν σε
εμάς το φως αλλά δεν βλέπουν έργα φωτός.
Και κάτι πολύ σπουδαίο ακούμε σήμερα από το
Ευαγγέλιο.
Όταν είσαι
το φως, τότε δεν μπορείς να κρύψεις ή να κρυφτείς.
Όλα είναι τόσο φανερά. Τα έργα σου φωτεινά ή
σκοτεινά γίνονται αντικείμενο παρατήρησης από όλους. Και γίνονται αιτία, εάν
είναι καλά, να δοξαστεί ο Πατέρας, και αν δεν είναι καλά να υβρίζεται το όνομα
του Θεού. Εδώ, στον κόσμο. Σε αυτόν
τον κόσμο στον οποίο είμαστε χάριτη, το
Φως.
Στην Βασιλεία των ουρανών, όμως θα κριθούμε αδελφοί. Η Δωρεά θα μας
ζητηθεί. Και εκεί, στην Βασιλεία, θα πάρουμε άλλο όνομα. Τα έργα μας θα μας
επαναπροσδιορίσουν.
Εδώ είμαστε το Φως.
Εκεί μέγας ή ελάχιστος
Εδώ η ιδιότητα είναι
δεδομένη. Εκεί όχι.
Από αυτή την Διαθήκη κανείς μας δεν θα
μπορέσει να αλλάξει ούτε μια κεραία ούτε ένα γιώτα. Μην ανησυχείτε λοιπόν,
αδελφοί μου, κανείς μας δεν μπορεί να
βλάψει την Κληρονομιά του Θεού, έως αν παρέλθει ο ουρανός και η γη.
Την ψυχή μας βλάπτουμε. Μόνον τον εαυτό μας.
Η Εκκλησία του Χριστού μένει ασάλευτη μες
τους αιώνες. Εμείς κρινόμαστε. Για αυτό που είμαστε.
Για αυτό που ψάχνουν οι άλλοι σε μας.