Δραστηριότητες


Προσκυνηματικές εκδρομές

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ:
*Στις  9/11/2019 Προσκύνημα στην Ιερά μονή Μακαριωτίσσης Βοιωτίας

 *Στις  19/10/2019 Προσκύνημα στην Ιερά μονή Ζωοδόχου Πηγής Γόλα Λακωνίας

Πληροφορίες:
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ:

Το Μοναστήρι είναι κτισμένο στη Βορινή πλευρά ενός αντερείσματος που ενώνει τον Ταΰγετο με τα τελευταία προς Ανατολή προ βουνά του. Δυτικά του Μοναστηριού εκτείνεται πυκνό ελατόδασος, βόρειά του η Κουμουστά, ενώ όλη η γύρω περιοχή είναι γεμάτη από καστανιές πεύκα και έλατα. Το Μοναστήρι έχει υψόμετρο περίπου χίλια μέτρα. Το κλίμα είναι υγιεινότατο και μάλιστα η περιοχή εθεωρείτο ως ιδεώδης τόπος παραθερισμού. Το 1912 το Μοναστήρι ανήκε στην κοινότητα Γοράνων λόγω του ότι η απόσταση από το Μοναστήρι ήταν τέτοια και μάλιστα ο δρόμος για το Μοναστήρι κατασκευάστηκε με προσωπική εργασία Γορανιτών. Βάσει νόμου όμως το Μοναστήρι ανήκε στο δήμο Φελλίας και παλιότερα, ίσως, στο Δήμο Φάριδος. Είναι κτισμένο απέναντι από την Κουμουστά όμως η σχέση των μοναχών, ιδιαίτερα με τούς κατοίκους της Κουμουστάς, δεν εξαρτάται από αυτό. Είναι ο φόβος που είχανε εμπνεύσει οι Μουσουλμάνοι Μπαρδουνιώτες στην διάρκεια του ζοφερού παρελθόντος.
Το Μοναστήρι τιμάται επ” ονόματι της Ζωοδόχου Πηγής ή Χρυσοπηγής. Άξιο προσοχής είναι το γεγονός ότι όλα τα Μοναστήρια εκεί γύρω Γόλας, Ζερμπίτσης, Φανερωμένης, Καταφυγιώτισσας είναι αφιερωμένα στην Παναγία.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ:

Εκείνα τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι Έλληνες των τουρκοκρατούμενων περιοχών εγκαταλείπουν τις εστίες τούς και ανεβαίνουν στα βουνά. Εκεί δημιουργούν οικισμούς και αργότερα χωριά ολόκληρα. Μεταξύ των φυγάδων συγκαταλέγονται, όπως είναι φυσικό, και μοναχοί οι οποίοι δεν λησμονούν τις θρησκευτικές τούς συνήθειες και ιδρύουν νέου χώρους λατρείας. Οι περισσότεροι Ναοί θυμίζουν ονόματα γνωστών ναών της Κωνσταντινουπόλεως. Οι τοιχογραφίες μαρτυρούν ότι οι Ναοί αυτοί κατασκευάστηκαν τα πρώτα χρόνια μετά την άλωση. Από την πληθώρα των ναών στις περιοχές αυτές του Ταϋγέτου φαίνεται ότι οι άνθρωποι παρότι δεν είχαν σπίτια να μείνουν θεωρούσαν αναγκαίο να έχουν εκκλησίες. Σε αυτούς τούς δύσκολους χρόνους τοποθετείται η ίδρυση της Γόλας. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι πολλά καταφύγια δημιουργήθηκα εκείνη την εποχή και κατανοητή είναι η ύπαρξή τούς. Οι άνθρωποι είχαν τόσο φόβο μέσα τούς που είχαν εγκαταλείψει την πεδιάδα σε τέτοιο σημείο μάλιστα ώστε να μετατρέψουν τα καταφύγια που υπήρχαν σε μόνιμες κατοικίες δικές τούς και πολλοί από τούς οικισμούς αυτούς διατηρήθηκαν έως την εποχή μάς. Όσον αφορά το Μοναστήρι της Γόλας από κτιτορικές επιγραφές συμπεραίνουμε πως ο πάνσεπτος Ναός αυτός κτίστηκε ή μάλλον ανακαινίστηκε καλύτερα το 1632. στην επιγραφή αναφέρεται ο ιερομόναχος Χρύσανθος ως ο πρώτος αρχίσας το Μοναστήρι. Αξιόλογη όμως είναι και η μαρτυρία, σχετικά με την ύπαρξη του Μοναστηριού από το 1608, μοναχού της Μονής, που κάνει αναφορά προς την Διοίκηση με την οποία ζητούνται διευκρινήσεις για τον τρόπο φορολόγησης του βελανιδόκαρπου. Από επιγραφή σε εντοιχισμένο μάρμαρο αντλούμε την πληροφορία ότι ο νάρθηκας που φαίνεται να μην ταιριάζει με το υπόλοιπο του Ναού κτίσμα, είναι μεταγενέστερος. Από άλλη επιγραφή πιστοποιείται πως η αγιογράφηση του νάρθηκα έγινε λίγο αργότερα το 1673 και από άλλο αγιογράφο. Επίσης όπως προκύπτει από έρευνες, το Μοναστήρι υπαγόταν στην Επισκοπή Καρυουπόλεως και έτσι εξηγείται η επιθυμία του επισκόπου Θεοκλήτου να ταφεί στην Μονή(αναφορά σε σχετικό έγγραφο του 1668). Αυτή όμως η επιστολή του Μητροπολίτου είναι ανεπαρκής και αμφισβητούμενη.
Το Μοναστήρι πέρασε δύσκολους καιρούς με την εισβολή των Τουρκοαρβανιτών και των Μπαρδουνιωτών οι οποίοι έγιναν ένα με τούς υπόλοιπους. Άνθρωποι χωρίς ηθικές αρχές, αρνητές της διδασκαλίας του Χριστού, άπληστοι καθώς ήταν, δήλωναν Μουσουλμάνοι, μάλιστα γνώριζαν τι και από πού θα το ζητούσαν. Και ως γνωστόν το Μοναστήρι της Γόλας λόγο της δραστηριότητας των μοναχών είχε εκλεκτά προϊόντα.
Στο σημείο αυτό μένει να υπογραμμιστεί το πόσο σημαντικός ήταν ο ρόλος του Μοναστηριού κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας στην παιδεία. Η Θρησκεία και η Παιδεία τότε ήταν ένα, και πάντα η εκκλησία φρόντιζε το καλύτερο για την εκπαίδευση. Το Μοναστήρι την περίοδο εκείνη βοήθησε ουσιαστικά την Παιδεία. Υπήρχαν προβλήματα αρκετά ακόμη και αντίσταση από την ίδια την Κυβέρνηση, όμως η κοινότητα του Μοναστηριού δεν πτοήθηκε από τέτοιου είδους αντιδράσεις, απεναντίας δε με κάθε τρόπο υλικό και πνευματικό προσέφερε το καλύτερο. Μπορεί να μην έγινε εκεί το σχολείο την εποχή της Τουρκοκρατίας, βοήθησε όμως οικονομικά τα άλλα σχολεία στα διπλανά χωριά.

ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ:

Όσον αφορά τις τοιχογραφίες της Ιεράς Μονής το Καθολικό, ο Ναός και ο Νάρθηκας της Μονής είναι κατάγραφα με τοιχογραφίες που καλύπτουν με αρμονική πολυχρωμία όλες τις εσωτερικές επιφάνειές του. Οι περισσότερες από αυτές σώζονται σε πολλή καλή κατάσταση ενώ άλλες, ιδίως του Νάρθηκα, έχουν διαβρωθεί από την υγρασία και έχουν αποβεί σκοτεινές και ασαφείς από τα άλατα και τούς καπνούς των κεριών και του λιβανιού. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες μαρτυρίες το εικονογραφικό έργο του Καθολικού δεν ανήκει στον αυτό αγιογράφο, ούτε έγινε την ίδια χρονική περίοδο. Μία επιγραφή που σώζεται πάνω από την είσοδο μαρτυρεί πως οι τοιχογραφίες του Ναού είναι έργα του Δημητρίου Κακαβά, που τελείωσαν τον Οκτώβριο του 1632, ενώ άλλη επιγραφή που σώζεται πάνω από την πύλη του Νάρθηκα αναφέρει ότι ο Νάρθηκας ιστορήθηκε το 1673 και από την ποιοτική διαφορά που κάποιος μπορεί να διακρίνει, γίνεται αντιληπτό ότι οι αγιογράφοι είναι διαφορετικά πρόσωπα.
Άξιο προσοχής στις τοιχογραφίες είναι ο τρούλος του Ναού, όπου εκεί ο Παντοκράτορας δεσπόζει επιβλητικά στο κέντρο και ακολουθούν τέσσερις ζώνες κύκλωθεν αυτού, στις οποίες διαφαίνονται τα εξής: στην πρώτη οι Αγγελικές τάξεις (Ουράνιες δυνάμεις) από δώδεκα Αρχαγγέλους, άλλοι με Ιερατικά και δύο με Ελληνικά φορέματα, στην δεύτερη ζώνη παριστάνονται σκηνές από των κύκλο της ζωής Θεοτόκου, στην τρίτη ζώνη παριστάνονται ολόσωμοι 14 συνολικά προφήτες που κρατούν όλοι τούς ξετυλιγμένα ενεπίγραφα ειλητάρια και ακολουθεί η τέταρτη ζώνη στην οποία ιστορούνται δύο θέματα. Στο δυτικό τμήμα παριστάνεται το θέμα «Άνωθεν οι Προφήται» και στο ανατολικό «Εγώ ειμί η άμπελος και υμείς τα κλήματα».
Γενικότερα οι τοιχογραφίες της Ιεράς Μονής έχουν να δώσουν κάτι το ξεχωριστό και αξιοθαύμαστο που αξίζει τον κόπο κάποιος να επισκεφτεί το Μοναστήρι και να παρατηρήσει από κοντά τόσο την φυσική ομορφιά του τόπου όσο και την πνευματική αγαλλίαση να γευτεί, η οποία είναι διάχυτη σε όλα τα σημεία της Μονής από τον τρόπο που είναι κτισμένη η Μονή και τις τοιχογραφίες, έως και τον τρόπο που όλα αυτά με τόση προσοχή και προσπάθεια μεγάλη διατηρούνται αναλλοίωτα ανά τους αιώνες.
*Στις  28/9/2019 Προσκύνημα στην Ιερά μονή Αγ. Γεωργίου Ηλίων & Οσίου Δαυίδ Γέροντος.

Πληροφορίες:
Μονή Αγ. Γεωργίου των Ηλίων

Η ιστορία της Μονής.
Είναι στη βόρεια Εύβοια κοντά στο πανέμορφο ψαροχώρι των Ηλίων, σε μια περιοχή μαγευτικής φυσικής ομορφιάς, ,
Η ιστορία της Μονής του Αγίου Γεωργίου, χάνεται στα βάθη των αιώνων. Στη σημερινή θέση, που βρίσκεται η μονή του Αγίου Γεωργίου, οι απόψεις των ερευνητών συγκλίνουν πως προυπήρχε κατά την αρχαιότητα λαμπρός ναός και μαντείο του Φοίβου Σελινουντίου Απόλλωνος, στο οποίο αναφέρεται ο Στράβων (Χ, 445). Η ονομασία της Μονής «Ήλια» προήλθε ή από τη επωνυμία του ειδωλολατρικού ναού ως «Απόλλωνος Ηλίου» «Κατά την επικρατέστερη παράδοση, η υπάρχουσα κατακόμβη του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου προϋπήρχε του μοναστηριού. Αυτή δε ανακαλύφθηκε κατόπιν οράματος ενός αγαθού και πολύ ευλαβούς βοσκού της περιοχής, μαζί με μία θαυματουργή εικόνα του Αγίου Ιωάννου. παράδοση…».
Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου προσέφερε πολλές υπηρεσίες Η μονή φαίνεται πως ανταποκρίθηκε θετικά και ουσιαστικά στο κάλεσμα της Τσαρίνας Αικατερίνης της Β΄, κατά τον 18ο αιώνα. Η πολύτιμη δωρεά της στην Μονή, της Τιμίας Κάρας του Αγίου Μάμαντος αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο αυτής της εκδοχής. Ίσως μάλιστα  αυτός να ήταν ο λόγος της μίας εκ των τριών καταστροφών που το μοναστήρι υπέστη από τους Τούρκους.
Ο ναός της μονής, ως γνωστόν τιμάται με το όνομα του τροπαιοφόρου και μεγαλομάρτυρος Γεωργίου.
Το τέμπλο του ναού είναι ξυλόγλυπτο. Έχει πολλές ομοιότητες με τέμπλα πηλιορείτικα., Ανάμεσα στις εικόνες του ναού ξεχωρίζει η εικόνα του αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου διαστάσεων 110Χ40 η οποία εικονίζει τον Άγιο καθήμενο σε θρόνο με στολή βυζαντινού στρατηλάτη, και γύρω του ιστορούμενα τα διάφορα μαρτύριά του.
Οι κατακόμβες και ο υπόγειος ναός.
Σε   μια  κατακόμβη υπάρχει μικρός ναός προς τιμήν του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.  Εκτός από την κατακόμβη του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, υπάρχει κι άλλη μέσα στον περίβολο της μονής. Η κατακόμβη, υποκάτω της Μονής, ονομάζεται και «Εύρεση», διότι βρέθηκε αρχαιότατη και θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου, με τρόπο θαυμάσιο και άγιο. Κατά την παράδοση, εκεί βρέθηκε και εικόνα του Αγίου Προδρόμου, όπως προαναφέραμε.
Άγια λείψανα και πολύτιμα κειμήλια.
Στη μονή των Ηλίων φυλάσσονται μέχρι σήμερα αρκετά ιερά λείψανα αγίων: Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται : Η δεξιά παλάμη του αγίου Γεωργίου. Η τίμια κάρα του αγίου Μάμαντος σε ασημένια περίτεχνη θήκη, με χρονολογία 1765. Η τίμια κάρα της αγίας Μαρίνας

 Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ.

Η Ιερά Μονή, που είναι ανδρική, δεσπόζει στις πλαγιές του βουνού Καβαλλάρη και σε υψόμετρο 927 μέτρων, Στην πλαγιά που βρίσκεται η Μονή προς τα πάνω βρίσκεται το χωριό Δρυμώνα και συνεχίζοντας, 4 χιλιόμετρα μετά συναντάμε τους καταρράκτες του Δρυμώνα, που αποτελούν ένα από τα «κρυμμένα» θεάματα της Εύβοιας.
Τριγύρω και έξω από την μονή έχουν χτιστεί πολλά εκκλησάκια στην μνήμη διάφορων αγίων, ενώ η μονή του Οσίου Δαυίδ είναι γνωστή για τις θρησκευτικές ιδιότητες του γέροντα μοναχού του μακαριστού Ιακώβου, που για πολλά χρόνια και μέχρι το τέλος της ζωής του υπήρξε ηγούμενός της.
Δεν είναι γνωστό πότε κατασκευάστηκε, είναι όμως βέβαιο ότι υπήρχε πριν από το 1500.
Ο Όσιος Δαυίδ (περίπου το 1550) έκτισε τη μονή πάνω στα ερείπια του προϋπάρχοντος ναού, τον οποίο κατέστρεψαν οι Τούρκοι μετά την κατάληψη της Εύβοιας το 1470.
Η μονή καταστράφηκε το 1824 από τους Τούρκους, ως εκδίκηση για τη συμμετοχή των μοναχών της στην ανακήρυξη του 1821. Ανακατασκευάστηκε το 1877.
Τα λείψανα του Οσίου φυλάσσονται στο ναό της μονής, καθώς το θυμιατό και το πετραχήλι του.
Η μονή βοήθησε την ελληνική επανάσταση με αποτέλεσμα την καταστροφή της από τους Τούρκους.
Γύρω από την μονή υπάρχουν αρκετά εκκλησάκια αφιερωμένα σε διάφορους Αγίους. Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου υπάρχει το «Αγιονέρι». Κατά την παράδοση, ο Όσιος Δαυίδ χτύπησε με το ραβδί του το βράχο και ανέβλυσε άφθονο και ιαματικό νερό.




*Στις  2-3/9/2019 στην Ιερά Μονή Παναγίας Σπηλαιωτίσσης Αγράφων

Πληροφορίες :

 Ιερά Μονή Παναγίας Σπηλαιωτίσσης Αγράφων
Σκαφαλωμένη στα βουνά των Αγράφων, στην Πίνδο, λίγο έξω από το χωριό Κουμπουριανά, βρίσκεται η Ιερά Μονή Παναγίας Σπηλαιωτίσσης.


Πρόκειται για ένα μοναστήρι χτισμένο στα 1000 μέτρα μέσα στα έλατα και είναι αφιερωμένο στην Ζωοδόχο Πηγή. Μέσα στη Μονή φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Σπηλαιώτισσας του Ευαγγελιστή Λουκά.

Μέσα στο μοναστήρι υπάρχουν δύο ναοί. Ο ένας είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και ο άλλος στην Ζωοδόχο Πηγή. Ο δεύτερος, που είναι και ο μεγαλύτερος, είναι χτισμένος το 1736 και όλοι θαυμάζουν το ξυλόγλυπτο τέμπλο του. Σύμφωνα με την παράδοση, οι αδελφοί Αθανάσιος και Παρθένιος που έφτιαξαν τη Μονή, βρήκαν τη θαυματουργή εικόνα μέσα στη σπηλιά, που βρίσκεται στα θεμέλια του μοναστηριού.


Στη Μονή που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση του 1821, φυλάσσονται μέχρι σήμερα τα ιερά λείψανα πολλών αγίων.

* Στις  22/6/2019   ημέρα  Σάββατο  οδικώς   στο Πόρο
Προσκύνημα στην Ιερά μονή Ζωοδόχου Πηγής Πόρου και
Ιερά μονή  Κεχαριτωμένης  Θεοτόκου Τροιζήνας

Πληροφορίες :

 Ιερά Μονή  της  Ζωοδόχου Πηγής

Βρίσκεται 4 χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης του νησιού, κτισμένη σε πευκόφυτη πλαγιά.
Το μοναστήρι περιτριγυρίζεται από ψηλά και ισχυρά τείχη, χωρίς ανοίγματα. Υπάρχει μόνο η κεντρική πύλη και οι πολεμίστρες. Στον ορθογώνιο περίβολο, βρίσκεται ο ναός, το καθολικό και οι οικογενειακοί τάφοι του Τομπάζη, του Ν. Αποστόλη και του Υδραίου ναυάρχου Αν. Μιαούλη. Στο ναό κυριαρχεί η απλότητα, χωρίς πολλές τοιχογραφίες.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το πολύτιμο ξυλόγλυπτο τέμπλο που κατασκευάστηκε στην Καππαδοκία της Μ. Ασίας τον 17ο αιώνα, το ξυλόγλυπτο εικονοστάσι και ο επιβλητικός επισκοπικός θρόνος. Ο ναός είναι τύπου Βασιλικής με τρούλο και πυργοειδές κωδωνοστάσιο. Γενικά η κατασκευή είναι παράδειγμα νησιώτικης μοναστηριακής αρχιτεκτονικής.
Δεξιά του τέμπλου βρίσκεται φιλοτεχνημένη η εφέστιος εικόνα της Μονής, η Παναγία η Ζωοδόχος Πηγή, η οποία χρονολογείται το 1855 του Ιταλού ζωγράφου Τσέκολι, καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών. Πρόκειται περί θαυμάσιας και ζωηρής παραστάσεως, όπου παρατηρεί ο πιστός τα πολλά θαύματα που επετέλεσε και επιτελεί η Παναγία. 
Έμπροσθεν της εικόνος υπάρχει ασημένια κανδήλα πιστοποιούσα το θαύμα που έγινε το 1990, την ευεργετική βροχή που χάρισε η Παναγία έπειτα από ικετευτική δέηση μοναχών και κληρικών. 
Ανυπολόγιστη υπήρξε η προσφορά της Μονής κατά τον αγώνα του 1821, 
προσφορά οικονομική, κοινωνική, πνευματική.
Με τουρκικά φιρμάνια δόθηκαν προνόμια και ελευθερίες στη Μονή, γι’ αυτό και αποτέλεσε τόπο μυστικών συναντήσεων των αγωνιστών της περιοχής για την οργάνωση του κατά θάλασσα αγώνα. Πολλοί από τούς ναυμάχους είναι θαμμένοι στο προαύλιο της Μονής (Νικ. Αποστόλης, Τομπάζης, οικογένεια Μιαούλη, Μπουντούρης, Βατικιώτηδες κ.λ.π.).
Κατά την περίοδο της Επανάστασης του 1821 Αγιορείτες μοναχοί από την Μονή Διονυσίου κατέφυγαν στο Μοναστήρι για να διαφυλάξουν τα ιερά κειμήλια του Μοναστηριού τους και το Ιερό λέιψανο του Τίμιου Προδρόμου και παρέμειναν φιλοξενούμενοι επί μία διετία.



Μονή της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου

Νότιο-ανατολικά της Τροιζήνας, ψηλά στις πλαγιές των Αδερών, στα 3.1 χιλιόμετρα από το χωριό, στη θέση "Άγιος Παντελεήμων" βρίσκεται η Μονή της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου, στην οποία διαβιώνουν 14 μοναχοί.
Σκαρφαλωμένη στο βουνό και πνιγμένη στο πράσινο η Ιερά Μονή Κεχαριτωμένης Θεοτόκου στην Τροιζήνα και συγκεντρώνει πλήθος προσκυνητών κάθε χρόνο.
Ιδρύθηκε από τον Αρχιμανδρίτη Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο και θεμελιώθηκε το 1976 
Αποτελεί σύγχρονο θαύμα η ανοικοδόμηση του τεραστίου οικοδομικού συγκροτήματος της Μονής, χωρίς περιουσιακά στοιχεία και πόρους.

Έγινε με γενναίες προσφορές και δωρεές αλλά και με χειρονακτική εργασία πολλών μοναχών
* Στις  8/6/2109  στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Κύμης και Ιερά Μονή Αγίου  Χαραλάμπους
Πληροφορίες :
Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Κύμης
Η γυναικεία σήμερα Μονή Σωτήρος βρίσκεται 4 χιλιόμετρα βόρεια της Κύμης, σε ένα απόκρημνο και ερημικό περιβάλλον, Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε από μοναχούς του Αγίου Όρους τον 15ο αιώνα. Λέγεται ότι οι μοναχοί αυτοί διέφυγαν από τους Τούρκους και βρήκαν καταφύγιο εδώ. Η μονή έχει αξιόλογα εκκλησιαστικά συγγράμματα του 18ου και του 19ου αιώνα, καθώς και εκκλησιαστικά κειμήλια, μεταξύ των οποίων ένας χρυσοκέντητος επιτάφιος του 1635.
Μέσα στο ναό φυλάσσονται λειψανοθήκες με λείψανα Αγίων και Μαρτύρων, όπως του Αγίου Τρύφωνα, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Χαραλάμπους, της Αγίας Παρασκευής.

Ιερά Μονή Αγίου  Χαραλάμπους

Η Γυναικεία Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους ή Λευκών βρίσκεται στην κεντρική Εύβοια, βορειοανατολικά του χωριού Αυλωνάρι και στη δυτική πλευρά του όρους  Οκτωνιά, σε υψόμετρο 460 περίπου μέτρων. Η θέα από τη μονή είναι εντυπωσιακή. Σήμερα η μονή, η οποία είναι «σχεδόν» κρυμμένη από τα εγκόσμια μέσα στην καρδιά του βουνού, πορεύεται με ηρεμία και γαλήνη μέσα σε μια ατμόσφαιρα θρησκευτικής εξάρσεως. Στο εσωτερικό βρίσκεται ο ναός που μαζί με τη μονή αποτελούν κτίσματα μεγάλης αξίας και γι αυτό έχουν ανακηρυχθεί σαν αρχαιολογικά μνημεία.

 * Στις 18 Μαΐου ημέρα Σάββατο στην Παναγία Μαλεβή 
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)