Υπάρχουν
στιγμές στη ζωή μας που αισθανόμαστε ανήμποροι, ακόμη και απελπισμένοι. Κάθε
ημέρα, όμως, είναι ευλογημένη από τον Θεό και καλούμαστε να της δώσουμε την
αξία που της πρέπει.
Όσο
καταβεβλημένοι και αν νιώθουμε υπάρχει τρόπος, για να «φτιάξουμε« τη διάθεσή
μας. Ακολουθείστε τους 10 τρόπους και θα αλλάξει η ψυχολογία σας!
Αυτή η μέρα
είναι ευλογημένη από το Θεό, ανήκει στο Θεό, ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, να μπούμε
μέσα σε αυτή. Προχωρείς αυτή τη μέρα σαν αγγελιοφόρος του Θεού.
Όποιον
συναντάς, τον συναντάς με τον τρόπο του Θεού. Βρίσκεσαι εκεί για να είσαι η
παρουσία του Κυρίου και Θεού, η παρουσία του Χριστού, η παρουσία του Αγίου
Πνεύματος, η παρουσία του Ευαγγελίου. Αυτό είναι το καθήκον σου αυτή τη συγκεκριμένη
μέρα.”
1. Το πρώτο
που θα σκεφθείς, όταν ξυπνάς είναι η σκέψη του Χριστού. Να στρέψουμε τον νου
μας στον Χριστό. Ο Γέρων Πορφύριος έλεγε: “Μην ασχολείσαι με το σκοτάδι,
άνοιξε το παράθυρο στο φως”.
2. Προσευχή.
Μπορείς να προσεύχεσαι ακόμη κι όταν κάνεις απλά καθημερινά πράγματα.
Για παράδειγμα, όπως έλεγε ένας μοναχός όταν κατέβαινε τα σκαλιά του μετρό, που
του θύμιζαν κατάβαση στα έγκατα της γης, μπορείς να λες το “Κύριε Ελέησον”
κατεβαίνοντας κάθε σκαλί. Τόσα πολλά σκαλιά που είναι, σκέψου πόσες φορές θα το
έχεις πει!
3. Κάθε μέρα
να μην την βλέπουμε σαν ρουτίνα. Η κάθε μέρα έχει μία έκπληξη για τους
Χριστιανούς. Ως το βράδυ κάτι θα γίνει και ο Θεός κάποιο μήνυμα θα σου στείλει.
Η ζωή δεν κυλάει επίπεδα και μονότονα σαν καρδιογράφημα…
4. Να
πλησιάσουμε λίγο περισσότερο την αγάπη των ανθρώπων. Όποιος αγαπάει, για
να του πουν ευχαριστώ, θα έχει πάντα άγχος.
5. Κάθε μέρα
να βρίσκεις λίγο χρόνο να ηρεμείς. Έστω και δέκα λεπτά. Να δεις λίγο τη
ζωή χωρίς την βιασύνη της. Και τότε θα ακούσεις τη φωνή του εσωτερικού σου
κόσμου. Γιατί “όταν υπάρχει τρικυμία, δεν μπορείς να δεις το βυθό της
θάλασσας”.
6. Το
άγχος φεύγει με την μνήμη θανάτου. Άμα σκεφθείς το τέλος, αποφορτίζεις την
ζωή σου από τα ασήμαντα. Αυτή η σκέψη μας προσγειώνει και μας απογειώνει
ταυτόχρονα. Προσγειώνεσαι και ταπεινώνεσαι και το άγχος φεύγει.
7. Να
σκεφτόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε τους Αγίους. Μπορούμε να
προσευχόμαστε και να τους επικαλούμαστε. “Άγιοι Πάντες, πρεσβεύσατε υπέρ ημών”.
Κάποιος προσευχόταν στους Αγίους Σαράντα Μάρτυρες. Και τότε ένα δαιμόνιο
ακούστηκε να λέει, “ά, όχι σ’ αυτούς, αυτοί μας μαστιγώνουν περισσότερο απ’
όλους”.
8. Να
σκεφτόμαστε πως κυλάει η ζωή μας κάθε μέρα, για να κάνουμε έναν απολογισμό
της ημέρας. Όπως ο Άγιος Δωρόθεος, που κατέγραφε κάθε μέρα ποιόν πλήγωσε ,
και προσπαθούσε να επανορθώσει.
9. Κάθε
μέρα βλέπε τα δώρα του Θεού και λέγε “Ευχαριστώ” στον Θεό. Έλεγε ο π. Παΐσιος,“Ευχαριστείς τον Θεό που
μπορείς να περπατάς;”. Ακόμα και αυτό το απλό , υπάρχουν άλλοι που δεν το
έχουν.
10. Κάθε
μέρα να σκεφτόμαστε ότι Κάποιος πριν από 2000 χρόνια σταυρώθηκε για μας. Σου δίνει την αίσθηση ότι κάποιος σε
αγαπά πάρα πολύ. Αν ηρεμήσει η ψυχή σου και ταπεινωθεί, έστω και στο παρά
πέντε, θα φανερωθεί και θα σε βοηθήσει ο Χριστός.
”Όσο για τη
μέρα που αρχίζει, αν αποδεχτείς ότι είναι ευλογημένη από το Θεό,
διαλεγμένη από το ίδιο Του το χέρι, τότε κάθε πρόσωπο που συναντάς είναι δώρο
του Θεού, κάθε περίσταση που θα συναντήσεις είναι δώρο του Θεού, έστω και αν
είναι πικρή ή γλυκιά, αν σου αρέσει ή δεν σου αρέσει.
Είναι δώρο
του Θεού σε σένα και αν το πάρεις μ’ αυτό τον τρόπο, τότε μπορείς να
αντιμετωπίσεις οποιαδήποτε κατάσταση. Να την δεχτείς με την ετοιμότητα ότι
μπορεί να σου συμβεί οτιδήποτε ευχάριστο ή δυσάρεστο.”
Του
Αρχιεπισκόπου Anthony Bloom.