…Η συνομιλία του Κυρίου με τη Σαμαρείτιδα είναι
συζήτηση του Θεού με την άπιστη ψυχή. Η συνομιλία αυτή περιέχει ένα μήνυμα για
σένα. Είναι συνομιλία ανάμεσα στον
Ουράνιο Νυμφίο και τη νύμφη Του, την ψυχή του ανθρώπου. ..Σε σένα καθώς και σ’ όλες τις ψυχές που
δημιούργησε από την αρχή και θα συνεχίσει να δημιουργεί ως τη συντέλεια του
κόσμου…
Μόνο αν ομολογήσεις τον
Κύριο Ιησού Χριστό ως νόμιμο Σύζυγό σου και τον συζευχθείς με πίστη κι αγάπη,
θα πίνεις το ζων ύδωρ, το δροσερό και ζωογόνο νερό που θα σε ξεδιψάσει για
πάντα και θα σε οδηγήσει στη βασιλεία των ουρανών και την αιώνια ζωή…
Ο Σωτήρας μας Χριστός δεν
έδωσε το ζων ύδωρ μόνο στους Σαμαρείτες και τους Ιουδαίους. Το έδωσε κι εξακολουθεί να το δίνει μέχρι
σήμερα σε κάθε άνθρωπο που έχει επίγνωση της πνευματικής του δίψας στην έρημο
αυτής της ζωής. Κάποτε ο Κύριος στάθηκε
στην Ιερουσαλήμ «και έκραξε λέγων• εάν τις
διψά, ερχέσθω πρός με και πινέτω» (Ιωάν. ζ’, 37).
Πρόσεξε πως το αναφέρει ο ευαγγελιστής: έκραξε.
Ο Καλός Ποιμήν δεν ψιθυρίζει. Φωνάζει, κράζει το ποίμνιό Του, το
καλεί στο νερό. Από την αγάπη Του για το ανθρώπινο γένος ο Χριστός στέκεται στη μέση
της ερήμου αυτού του κόσμου και κράζει σ’ όλους τους
ταξιδιώτες που είναι εξαντλημένοι από τη δίψα. Ευλογημένοι είναι όσοι ακούνε τη φωνή Του και τον πλησιάζουν με πίστη. Ο
Χριστός δε θα τους ρωτήσει ούτε ποια γλώσσα μιλάνε ούτε σε ποιο έθνος ανήκουν.
Ούτε την ηλικία τους θέλει να μάθει ούτε αν είναι πλούσιοι ή φτωχοί. Θα δώσει
σε όλους ύδωρ ζων για να τους ενισχύσει και να τους αναζωογονήσει, να τους
ανανεώσει και να τους αναγεννήσει, να τους υιοθετήσει, να τους βγάλει από το
πύρινο καμίνι αυτού του κόσμου και να τους οδηγήσει στη γη της επαγγελίας.
Πόσο υπέροχο είσαι, Ύδωρ Ζων! Γλυκύτατε
Σωτήρα μας, δροσερή, κρυστάλλινη κι ανανεωτική πηγή, πόσο πλούσιος και ζωοποιός
είσαι!
Πνεύμα Άγιο, Παράκλητε, προσάγαγε στον Κύριο
Ιησού όλους εκείνους που οι ψυχές τους διψούν για την αιώνια ζωή και
κραυγάζουν: «Η ψυχή μου διψά για το Θεό, για το Ζώντα Θεό!»
(Απόσπασμα από το βιβλίο «ΟΜΙΛΙΕΣ Γ’: ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΕΡΑ – Από την
Κυριακή του Πάσχα ως την Πεντηκοστή» Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Μετάφραση –
Επιμέλεια Πέτρου Μποτση – 2011)