Η γιορτή της Σκηνοπηγίας ήταν μία από τις μεγαλύτερες
ιουδαϊκές γιορτές. Οι Ιουδαίοι δόξαζαν τον Θεό για την θαυμαστή διάσωση τους.
Κάθε πρωί γινόταν στον Ναό μια σπονδή σε ανάμνηση της θαυματουργικής αναβλύσεως
ύδατος από την πέτρα, δια της ράβδου του Μωϋσέως.
Επίσης, κάθε απόγευμα άναβαν στον πρόναο δύο πολύφωτες
λυχνίες, σε ανάμνηση της φωτεινής νεφέλης που φώτιζε τους πατέρες τους, κατά
την διάρκεια της νυκτερινής πορείας.
Ο Κύριος την τελευταία ημέρα αυτής της χαρμόσυνης
Ιουδαϊκής εορτής, συγκεκριμένα την έβδομη ημέρα, βλέποντας τον Αρχιερέα να
χύνει το αγιασμένο νερό στο θυσιαστήριο, φώναξε δυνατά στα πλήθη των εορταστών
«Όποιος διψά ας έρθει σε μένα να πιεί, διότι όπως είπε η Γραφή, ποταμοί εκ
της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος».
Από τα λόγια αυτά, φαίνεται ότι ο Κύριος αποκάλυψε την
μεγάλη αλήθεια ότι το θαύμα της αναβλύσεως του ύδατος από την πέτρα στην έρημο
για να ξεδιψάσει ο λαός, δεν προερχόταν από την φύση της πέτρας, ούτε από την
δύναμη του Μωϋσέως, αλλά ήταν ενέργεια της πνευματικής Πέτρας, που διαρκώς
ακολουθούσε τον Ισραηλιτικό λαό. Και αυτή η πνευματική Πέτρα ήταν ο Χριστός.
Ο Χριστός πάντα ξεδιψά τον άνθρωπο που φλέγεται για
αληθινή ζωή και για αληθινή χαρά. Ο Χριστός ικανοποιεί τελείως την πνευματική
δίψα του ανθρώπου. Δεν ήρθε στον κόσμο για να φέρει μερικές ιδέες και
αφηρημένες θεωρίες, αλλά για να φέρει την ζωή στους ανθρώπους. Η ευτυχία του
ανθρώπου συνδέεται με την ανακαίνιση και τη μεταμόρφωση της φύσεως του. Και
αυτή η μεταμόρφωση γίνεται εν Χριστώ.
Εάν όμως ο Χριστός είναι η Πέτρα της ζωής, το Άγιο Πνεύμα
είναι το ύδωρ το ζών. Την μεγάλη αυτή αλήθεια αποκάλυψε ο Κύριος στην
Σαμαρείτιδα γυναίκα. Εάν ήξερες, της είπε, ποιος είναι αυτός που σου λέει «δός μοι
ποιεΐν, συ αν ήτησας αυτόν, και έδωκεν αν σοι ϋδωρ ζων»
Το ύδωρ το ζών που υπάρχει στον Χριστό είναι το Άγιο
Πνεύμα. Όπως το νερό δροσίζει και καθαρίζει, έτσι και το Πανάγιο Πνεύμα
δροσίζει τον άνθρωπο και καθαρίζει όλες τις εσωτερικές πληγές της αμαρτίας. Ο
Χριστός και το Άγιο Πνεύμα είναι οι δύο Παράκλητοι του Θεού στον κόσμο, που
κατεργάζονται την θέωση του ανθρώπου και την μεταμόρφωση όλου του κόσμου.
Αν κανείς δεν έχει τον Παράκλητο στην καρδιά του, δεν
είναι μέλος του Σώματος του Χριστού. Αυτή την μεγάλη αλήθεια βλέπουμε κατά την
ήμερα της Πεντηκοστής. ΟΙ Απόστολοι αφού έλαβαν το Άγιο Πνεύμα, έδωσαν μαρτυρία
περί του Χριστού. Το «έπλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου» σημαίνει, ότι
οι Απόστολοι και όλοι όσοι ήταν μαζί τους εκεί δεν έλαβαν μόνο το χάρισμα των
γλωσσών, αλλά το πλήρωμα όλων των χαρισμάτων του Παναγίου Πνεύματος.
Έκπληκτοι οι Εβραίοι της Ιερουσαλήμ, που συγκεντρώθηκαν
έξω από το υπερώο εξ αιτίας της περίεργης βοής, είδαν τους αγράμματους και
απλούς Μαθητές του Χριστού να μιλούν ξένες γλώσσες, να λάμπουν από ουράνια
λαμπρότητα και να κηρύττουν τα μεγαλεία του Θεού.
Εκείνος που συνδέεται με την αληθινή Πέτρα, τον Χριστό, και
δέχεται το ύδωρ του Παναγίου Πνεύματος, αυτός γίνεται και πηγή θεολογίας. Όταν έρχεται η Χάρη του Παρακλήτου στην
καρδιά του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος αλλοιώνεται εσωτερικά και αυτή η αλλοίωση
φαίνεται και εξωτερικά.
Μυστήριο είναι η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος και η
πλήρωση των καρδιών μας από τα χαρίσματα Του.
Μας μοιράζει και σήμερα χαρίσματα το Άγιο Πνεύμα. Δεν
σταμάτησε ο Κύριος να μας ευεργετεί, αφού μας υποσχέθηκε ότι θα παραμείνει
κοντά μας για πάντα. Αν μερικοί χριστιανοί δεν το νιώθουν, είναι γιατί τους
λείπει η συναίσθηση και η προθυμία. Αν ραθυμούμε στην πνευματική ζωή δεν
υπάρχει τίποτε σ’ εμάς, παρ’ όλο που δεχτήκαμε το δώρο.
Χρειάζεται αγώνας και κόπος γιο όσους θέλουν να έχουν τα χαρίσματα του Αγίου
Πνεύματος στην ψυχή τους.
Η εμπειρία του Αγίου Πνεύματος αποκτάται μόνο μέσα στην
Εκκλησία. Η κοινωνία μας με τα Μυστήρια της Εκκλησίας φέρνει τα χαρίσματα. Έξω
από αυτήν, μακριά από το Σώμα του Χριστού, δεν λειτουργούν χαρίσματα: Σέ κάθε
θεία Λειτουργία παρακαλούμε «κατάπεμψον τον Πνεύμα Σον το Άγιον έφ' ημάς...»
Ζώντας σ' έναν κόσμο που προσφέρει προγράμματα βελτιώσεως
του ανθρώπινου βίου και καταγίνεται με την διαφήμιση μόνον των υλικών πραγμάτων,
πρέπει να εκτιμήσουμε τη μεγάλη προσφορά της Εκκλησίας. Η Εκκλησία, δια του
Αγίου Πνεύματος μεταμορφώνει την ανθρώπινη ύπαρξη και η μεταμορφωμένη ύπαρξη αλλάζει
πραγματικά και ουσιαστικά τον κόσμο.
Ας είναι λοιπόν, διαρκές το άνοιγμα του νου και της
καρδιάς μας στη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΑΚΙΡΗ
Θεολόγος