Η Μεταμόρφωσις του Ιησού Χριστού.

 

Ο Θεός είναι πανταχού παρών, πληρή τα πάντα, δεν υπάρχει κάπου που να μην είναι ο Θεός και δεν υπάρχει κάτι που να μην περιέχει ο Θεός. Είναι τόσο κοντά μας ώστε να μην υπάρχει καμία απόσταση, ώστε και αν πούμε ότι είναι μέσα μας ο Θεός πάλι και αυτό έχει κάποια απόσταση, ενώ απόσταση ΔΕΝ υπάρχει ανάμεσα σ’ εμάς και τον Θεόν…

Κι όμως σήμερα, παρουσιάζεται εμπρός μας εν ετέρα μορφή, λαμπρός ως ο ήλιος και δείχνει το πρόσωπο Του μέσα σε φως, προς εμάς και τους Μαθητές Του, για να Τον καταλάβουμε, πιο πολύ για να κατανοήσουμε το Πάθος Του, το πάθος μας.

Ο Χριστός Μεταμορφώνεται όχι σε κάτι «άλλο» αλλά στον ίδιο τον εαυτό Του, στην υπόστασή Του, ένα βήμα πιο μπροστά απ’ αυτό που ξέρουμε. Εάν μας παραλαμβάνει με την Θεανθρώπινη υπόσταση Του και μας φέρει εις μέρος υψηλόν και μεταμορφούται έμπροσθεν ημών, το κάνει ώστε όταν Τον δούμε Σταυρούμενον να καταλάβουμε ότι αυτό γίνεται εκούσια.

Εκούσια είναι μια λέξη, ΑΓΑΠΗ, όμως είναι το δεικνύμενο. Όταν αφήνομαι απέναντι σου, όταν δίνω, δίνω με επίγνωση, εκούσια…εκούσια θα πει, με ελευθερία. Και αγάπη υπάρχει μόνο μέσα στην ελευθερία.

Σήμερα είναι μία εορτή του Προσώπου. Του όντως Προσώπου. Του δικού μας προσώπου. Μόνον που εμείς πίπτουμε στη γη, συνεχώς, όταν εμπρός μας, γύρω μας, πάνω μας, σε ένα όρος Θαβώρ της ζωής μας, ο Χριστός Μεταμορφούται..  Για εμάς. Για να μας δείξει το πρόσωπό μας. Εμείς μεριμνάμε για σκηνές και σκηνώματα, ταξιδεύουμε μακριά σε Θαβώρ γεωγραφικά, ενώ τα πάντα συμβαίνουν εδώ και τώρα, σε αυτήν την στιγμή της ζωής μας με τους ανθρώπους που αυτήν την στιγμή βρίσκονται δίπλα μας.

Αλλά το επερχόμενο πάθος μας γεμίζει άγχος, φόβο, βιασύνη…

Ο χρόνος που περνά, τα πράγματα που αλλάζουν, που ματαιώνονται, που δεν τελεσφορούν τις επιθυμίες μας, η αλλαγή που συντελείται επάνω μας, στο σώμα μας και εμείς το νομίζουμε για γήρας, για ασθένεια, για πάθος, ενώ είναι πορεία προς Μεταμόρφωση.

Είναι πορεία προς τα εκεί που Μωυσής και Ηλίας και Νεφέλη και φωνή από την Νεφέλη, θα μας αποκαλύψουν ότι Αυτός που βλέπουμε εμπρός μας και εντός μας είναι ο Υιός Του Ανθρώπου, αυτού πρέπει να ακούουμε.

Για να γίνει αυτό, χρειάζεται αυτό το «εκούσια», δηλαδή με ελευθερία, με πολύ Αγάπη. Κι όλα αυτά που μας εμποδίζουν να τα δούμε σαν Φως θα τα δούμε ότι είναι Φως.

Προς το παρών, μένουμε πεσμένοι κατά γης.…παρακολουθούμε όλα αυτά που αλλάζουν γύρω μας, πάνω μας και μέσα μας έντρομοι. Γιατί δεν βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας και μέσα μας, όμως, εν ετέρα μορφή…..

Η ζωή μας και ο κόσμος μας υπάρχουν εν ετέρα μορφή, λουσμένα όλα στο Φως της Μεταμορφώσεως. Όταν θα εγερθούμε πραγματικά δεν θα είμαστε καθόλου μόνοι. Δίπλα μας παραμένει ο Χριστός στην διπλή Του υπόσταση, Θεάνθρωπος, πλησίον, αναλλοίωτος, καταληπτός, έτσι στον καθ’ ένα, έτοιμος να ενωθεί μαζί μας, προσωπικά.

Αυτό εορτάζουμε σήμερα. Τον βλέπουμε με τα μάτια μας στον κάθε συνάνθρωπό μας, αλλά βρίσκεται όπως μας λέει σήμερα η εορτή πάντα με τον Πατέρα και πάντα δίπλα μας.

Αλλά πρέπει να περιμένουμε, ίνα όταν Τον ίδωμεν Σταυρούμενον…περιμένουμε δηλαδή να μας δοθεί εντελώς…εκούσια.

Μήπως και εμείς, μπορέσουμε, επιτέλους, να δούμε, όχι από ανάγκη, με βία, αλλά εκούσια….με πολλή Αγάπη.

Εντελώς και Τέλεια.

Αμήν.

 

 

Η ΑΓΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η ζωή δεν είναι κατάσταση, δεν δόθηκε για να είναι κατάσταση. Είναι διαδικασία.

Είναι μία πορεία προς Όρος Θαβώρ, προς μία αποκάλυψη ενός Προσώπου, «εν ετέρα μορφή». Βρισκόμαστε εντελώς ανυποψίαστοι σε μία διαδικασία να δούμε τα πάντα γύρω μας λουσμένα στο φως. Όμως βεβαρημένοι ύπνω παραμένουμε στους πρόποδες του Όρους, στηρίζοντας ο ένας τον άλλο σε αυτήν την κατάσταση.

Ενώ δίπλα μας, πάντα δίπλα μας, εμπρός μας και εντός μας ο συνοδοιπόρος μας Ιησούς Μεταμορφώνεται σε αυτό που είναι, σε αυτό που, φυσικά, είμαστε και εμείς.

Όλα αποδεικνύονται μέσα σε αυτό το Φως του Αυγούστου, όλα αλλάζουν και παρά που εμείς δεν θέλουμε τις αλλαγές, μας αρέσουν. «Καλόν εστίν ημάς ώδε είναι…..» λέμε κάθε φορά, που μια αναπάντεχη στροφή στη ζωή μας ανατρέπει την ζωή μας σαν κατάσταση και χωρίς εμείς να το θέλουμε, την κάνει διαδικασία.

Μία ασθένεια ή μια απειλή για ασθένεια, ένας χωρισμός, μια αποτυχία, μια σκληρή αποκάλυψη μιας ακόμη πλάνης μας και εμπρός εξαστράπτει το πρόσωπον Αυτού, έτερον και ο ιματισμός Αυτού λευκός, απέναντι στις σκούρες σκιές των δικών μας μάταιων καταστάσεων….

Και αναβλέπουμε σαν πρώτη φορά, ποια είναι η ζωή μας και πόσο ωραία είναι αυτή η ζωή, που θα θέλαμε να ποιήσουμε σκηνές εδώ, μέσα σε αυτήν Την λαμπρότητα, γιατί είναι ο Χώρος στον οποίον πραγματικά ανήκουμε. Και σαν ορόσημο του Χθες και του Αύριο, Μωυσής και Ηλίας, και σαν όνειρο η Νεφέλη, και γύρω μας παντού φωνή εκ της Νεφέλης και μέσα σε αυτήν την απόλυτη ενότητα, υπάρχουμε πραγματικά, ίσως και για πρώτη φορά ΟΛΟΚΛΗΡΟΙ.

Αυτή είναι η διαδικασία της ζωής μας, ή η ζωή μας σαν διαδικασία.

Να υπάρξουμε ολόκληροι μέσα σε ολόκληρο το Θεό, βλέποντας τον Θεό σαν Φως, και ακούγοντας ξανά την φωνή Του, όπως στην αρχή της ύπαρξής μας, να μιλά για ΑΓΑΠΗ, «ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός».

Αυτή η σημερινή μας συνάντηση, είναι μια γιορτή Αγάπης. Ο Χριστός εμφανίζεται εμπρός μας έτσι στην πλήρη Αγάπη Του προς εμάς, γιατί εκεί που αγαπάς πολύ αποκαλύπτεσαι.

Σήμερα, εδώ, αποκαλύπτει και ο Πατέρας Την Αγάπη Του για Τον Υιό και για εμάς, μέσω Αυτού, λέγοντας μας, «αυτού ακούετε».

Και όταν ολοκληρώθηκε, τότε , αυτή η μεγάλη γιορτή, ευρέθη ο Ιησούς μόνος. Μαζί μας. Και συνεχίζει να είναι μαζί μας.

Κατέβηκε από το όρος, κατευθυνόμενος προς τον Γολγοθά, και είπε προς τους ανθρώπους της στιγμής εκείνης, «Μηδενί είπητε το όραμα έως ού ο Υιός Του ανθρώπου εκ νεκρών αναστή.»

Χρειάζεται Σταύρωση και Ανάσταση για να κατανοηθεί η Μεταμόρφωση.

Είναι μια Τριάδα γεγονότων, αλλά προηγείται η Μεταμόρφωση. Για να ξέρουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Έτσι θα γίνει εκούσια η Σταύρωση και η Ανάσταση θα συμβεί.

Σήμερα πρέπει να καταλάβουμε όλοι τι είδαμε. Και να σιγήσουμε. Πορευόμαστε προς ένα Γολγοθά, που ο Κύριος ανέβηκε πρώτος Αυτός. Για αυτό και μας αποκαλύπτεται σήμερα. Δείχνοντας μας ότι η ζωή την οποίαν ζούμε βεβαρημένοι ύπνω, δεν είναι κατάσταση, είναι μάταιο να την κάνουμε συνεχώς κατάσταση.

Είναι διαδικασία.

Είναι Θαβώρ