Γέροντα,
γιατί η Παναγία άλλοτε µου δίνει αμέσως αυτό που της ζητώ και άλλοτε όχι;
– Η
Παναγία, όποτε έχουμε ανάγκη, απαντά αμέσως στην προσευχή µας όποτε δεν έχουμε,
µας αφήνει, για να αποκτήσουμε λίγη παλληκαριά.
Όταν
ήμουν στην Μονή Φιλοθέου, µια φορά, αμέσως μετά την αγρυπνία της Παναγίας µε
έστειλε ένας Προϊστάμενος να πάω ένα γράμμα στην Μονή Ιβήρων.
Ύστερα
έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της μονής και να περιμένω ένα γεροντάκι που θα
ερχόταν µε το καραβάκι, για να το συνοδεύσω στο μοναστήρι µας – απόσταση μιάμιση
ώρα µε τα πόδια.
Ήμουν
από νηστεία και από αγρυπνία. Τότε την νηστεία του Δεκαπενταύγουστου την χώριζα
στα δύο μέχρι της Μεταμορφώσεως δεν έτρωγα τίποτε, την ημέρα της Μεταμορφώσεως
έτρωγα, και μετά μέχρι της Παναγίας πάλι δεν έτρωγα τίποτε.
Έφυγα
λοιπόν αμέσως μετά την αγρυπνία και ούτε σκέφθηκα να πάρω μαζί µου λίγο παξιμάδι.
Έφθασα στην Μονή Ιβήρων, έδωσα το γράμμα και κατέβηκα στον αρσανά, για να περιμένω το
καραβάκι. Θα ερχόταν κατά τις τέσσερις το απόγευμα, αλλά αργούσε να έρθει.
Άρχισα
εν τω μεταξύ να ζαλίζομαι. Πιο πέρα είχε μια στοίβα από κορμούς δένδρων, σαν
τηλεγραφόξυλα, και είπα µε τον λογισμό µου: «Ας πάω να καθίσω εκεί που είναι
λίγο απόμερα, για να µη µε δη κανείς και αρχίσει να µε ρωτάει τι έπαθα». Όταν κάθισα,
µου πέρασε ο λογισμός να κάνω κομποσκοίνι στην Παναγία να µου οικονομήσει κάτι.
Αλλά
αμέσως αντέδρασα στον λογισμό και είπα: «Ταλαίπωρε, για τέτοια τιποτένια πράγματα
θα ενοχλείς την Παναγία;».
Τότε
βλέπω μπροστά µου έναν Μοναχό. Κρατούσε ένα στρογγυλό ψωμί, δύο σύκα και ένα μεγάλο
τσαμπί σταφύλι. «Πάρε αυτά, µου είπε, εις δόξα της Κυρίας Θεοτόκου», και
χάθηκε.
Ε, τότε διαλύθηκα µε έπιασαν τα κλάματα, ούτε
ήθελα να φάω πια … Πα, πα! Τι Μάνα είναι Αυτή! Να φροντίζει και για τις
μικρότερες λεπτομέρειες! Ξέρεις τι θα πει αυτό!
Άγιος Γέροντας Παϊσιος "Λόγοι τόμος S Περί προσευχής" 'εκδ. Ησυχαστηρίου "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος". Σουρωτή Θεσσαλονίκης.