Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Το Άγιο Πνεύμα μεταμορφώνει σε χαρά ό,τι αγγίξει....

 

«Ήτανε μία συννεφιασμένη μέρα. Χιόνι πολύ είχε σκεπάσει τη γη, και πέφτανε πυκνές οι άσπρες μπαμπακούρες. Ο πάτερ Σεραφείμ μ᾿ έβαλε να καθίσω δίπλα του, πάνω σ᾿ ένα κομμένο δέντρο, σ᾿ ένα ξέφωτο μέσα στο δάσος.

Ύστερα μου είπε: «Ὁ Θεός μου φανέρωσε πως στα παιδικά χρόνια σου ήθελες να μάθεις ποιος είναι ὁ σκοπός της χριστιανικής ζωής.

Σέ συμβουλεύανε να πηγαίνεις στην εκκλησία, να κάνεις την προσευχή σου στο σπίτι να δίνεις ελεημοσύνη και να κάνεις όλα τα καλά τα έργα, γιατί σ᾿ αυτά βρίσκεται ο σκοπός της χριστιανικής ζωής. Μα δεν σε ικανοποιούσανε αυτά μονάχα.

Λοιπόν σου λέγω πως η προσευχή, η νηστεία, οι αγρυπνίες και κάθε άλλο χριστιανικό έργο είναι πολύ καλά. Αλλά ο σκοπός της ζωής μας δεν είναι να κάνουμε μοναχό αυτά τα έργα, επειδή αυτά είναι τα μέσα που χρειάζονται για να φθάσουμε στο σκοπό της χριστιανικής ζωής.

Ο αληθινός προορισμός του χριστιανού είναι να αποκτήσουμε το Άγιον Πνεύμα. Γνώριζε πως κανένα καλό έργο δεν φέρνει τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, αν δεν γίνεται για την αγάπη του Χριστού. Σκοπός της ζωής μας είναι μονάχα η απόκτηση της χάριτος του Αγίου Πνεύματος».

Εγώ τότε τον ρώτησα: «Τί εννοείς, πάτερ, λέγοντας απόκτηση; Δεν καταλαβαίνω καθαρά». Ο Άγιος μου είπε: «Αποκτώ είναι το ίδιο με το κερδίζω. Ξέρεις τί θα πει κερδίζω χρήματα. Αποκτώ το Άγιον Πνεύμα είναι το ίδιο πράγμα. Στη ζωή, οι συνηθισμένοι άνθρωποι έχουνε για σκοπό να κερδίσουνε χρήματα, και κείνοι που στέκονται πιο ψηλά στην κοινωνία, θέλουνε να κερδίσουνε τιμές και δόξα.

Το να αποκτήσει κανένας τη χάρη του Αγίου Πνεύματος είναι σαν να κερδίζει ένα αιώνιο απόκτημα, την αιώνια ζωή, ένα θησαυρό που δεν καταστρέφεται κι᾿ ούτε χάνεται ποτέ. Κάθε καλό έργο, που κάνουμε για την αγάπη του Χριστού, μας δίνει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Αλλά περισσότερο από όλα μας δίνει αυτή τη χάρη η προσευχή, γιατί ὁ καθένας μπορεί να προσευχηθεί, πλούσιος ἢ φτωχός, άρχοντας ἢ χωριάτης, δυνατός ἢ αδύνατος, γερός ἢ άρρωστος, ενάρετος ἢ αμαρτωλός.

Λοιπόν ας συνάξουμε το θησαυρό της θεϊκής ευσπλαχνίας. Ένας άνθρωπος που ζητά να βρει τη σωτηρία του και που μετανοεί για τις αμαρτίες του, μπορεί με τις καλές πράξεις να αποκτήσει το Άγιον Πνεύμα, που εργάζεται μέσα μας και μας εισάγει στη βασιλεία του Θεού.

Μ᾿ όλα τα πεσίματα μας, μ᾿ όλο το σκοτάδι που περιζώνει την ψυχή μας, η χάρη του Αγίου Πνεύματος, που μας δόθηκε με το βάπτισμα, δεν παύει να λάμπει μέσα στην καρδιά μας με το φως της μετάνοιας.

Αυτό το φως του Χριστού σβήνει όλα τα σημάδια που αφήσανε τα παλιά αμαρτήματά μας και μας ντύνει μ᾿ ένα μανδύα άφθαρτο που είναι καμωμένος από τη χάρη».

Του λέγω: «Πάτερ μου, μου μιλάς για τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, αλλά πώς μπορώ να τι δω; Τα καλά τα έργα τα βλέπουμε, μα το Άγιον Πνεύμα πως μπορεί να το δει κανένας; Πως μπορώ να γνωρίσω αν βρίσκεται ή δεν βρίσκεται μέσα μου;»

Ὁ Άγιος μου αποκρίθηκε: «Όταν κατεβαίνει το Άγιον Πνεύμα επάνω στον άνθρωπο και εισχωρεί μέσα του, ἡ ψυχή του ανθρώπου γεμίζει από μία χαρά ανέκφραστη, γιατί το Άγιον Πνεύμα μεταμορφώνει σε χαρά ό,τι αγγίξει.

Φανερώνεται σαν ένα ανιστόρητο φως σ᾿ κείνους που εκδηλώνεται η θεϊκή ενέργεια. Οι άγιοι Απόστολοι γνωρίσανε με τις αισθήσεις τους την παρουσία του Αγίου Πνεύματος».

Τότε τον ρώτησα: «Πώς θα μπορέσω να το δω κ᾿ εγώ με τα μάτια μου;» Απάνω σ᾿ αυτά, ο πάτερ Σεραφείμ έβαλε τα χέρια του στους ώμους μου και μου είπε: «Τέκνον μου, βρισκόμαστε κ᾿ οι δυο μας μέσα στο Άγιον Πνεύμα…

Γιατί δεν θέλεις να με κοιτάξεις;» «Πάτερ μου, του είπα, δεν μπορώ να σε κοιτάξω. Τα μάτια σου βγάζουνε αστραπές. Το πρόσωπό σου έχει γίνει πιο αστραφτερό από τον ήλιο, και τα μάτια μου θαμπώσανε από το φως». «Μη φοβάσαι, τέκνο του Θεού, είπε ὁ γέροντας.

Και εσύ είσαι ολόφωτος όπως είμαι εγώ. Γιατί βρίσκεσαι μέσα στο Άγιον Πνεύμα. Αλλιώς δεν θα μπορούσες να με δεις με την όψη που με βλέπεις».

Έσκυψε πάνω μου και μου είπε σιγανά στο αυτί: «Ευχαρίστησε τον Ύψιστο για την άπειρη καλοσύνη του. Προσευχήθηκα μυστικά στον Κύριο και είπα μέσα μου: Κύριε, αξίωσε τον να δει καθαρά με τα σωματικά μάτια του την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματός Σου, που τη φανερώνεις στους δούλους σου όποτε καταδέχεσαι να παρουσιασθείς μέσα στο μεγαλοπρεπές φως της δόξης Σου. Κι᾿ όπως βλέπεις, ο Κύριος αμέσως δέχθηκε την προσευχή του τιποτένιου Σεραφείμ.

Πόση ευγνωμοσύνη πρέπει να χρωστούμε στο Θεό για τούτο το ανείπωτο δώρο που μας έδωσε! Μήτε οι Πατέρες της ερήμου δεν αξιώνονταν πάντα να δούνε τέτοια φανερώματα της αγαθότητάς Του. Λοιπόν, τέκνο μου, κοίταξέ με ελεύθερα. Μη φοβάσαι, ὁ Κύριος είναι μαζί μας».

 

Πηγή: Φώτης Κόντογλου – Ο Πολυαγαπημένος Άγιος Σεραφεὶμ του Σάρωφ