Η οδύνη
είναι το σημείο συνάντησης του Καλού και του Κακού. Το Κακό δεν είναι κάτι
απόλυτο, μεταφυσικό και άσαρκο Πάντοτε εκφράζεται σε ανθρώπινα πρόσωπα , μέσα
από ανθρώπινα πρόσωπα και προς ζημία
ανθρώπινων προσώπων . Το κακό πάντοτε χαρακώνει την ανθρώπινη σάρκα ή την ανθρώπινη ψυχή και βυθίζεται μέσα
της .Υπάρχει μια πρόσωπο προς πρόσωπο σχέση , η οποία γίνεται ο τόπος
οδύνης του μίσους, της απληστίας ή της
ανανδρίας.
Όμως η νίκη είναι
αποφασιστικής σημασίας Το κακό «πέφτει
στα χέρια του καλού» διότι τη στιγμή που γινόμαστε θύματα κατακτάμε ένα δικαίωμα,
που είναι κανονικά θείο, το δικαίωμα να συγχωρούμε Και έτσι μπορούμε κι εμείς ,ακριβώς
όπως είπε ο Χριστός «Πατέρα συγχώρεσε τους , δεν ξέρουν τι κάνουν»
Jean Danielou (
Προσευχή και Αγιότητα Antony Bloom )