“Εύχομαι η καρδιά σας να γίνει Αγία Φάτνη και το Πανάγιο
Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώσει όλες τις ευλογίες Του.”
-Γέροντα, δώστε μου μια ευχή για τα
Χριστούγεννα.
–Εύχομαι ο Χριστός και η Παναγία να σε
έχουν κοντά τους σαν το αρνάκι που είναι δίπλα στην φάτνη. Νομίζω, περνάει
καλά, όπως και το βοϊδάκι και το γαϊδουράκι που ζεσταίνουν τον Χριστό στην
φάτνη…
“΄Εγνω βους τον κτησάμενον και όνος την
φάτνην του Κυρίου αυτού”, λέει ο Προφήτης Ησαΐας (Ης. 1,3).
Γνώρισε δηλαδή το βοϊδάκι το αφεντικό
του και το γαϊδουράκι την φάτνη του Κυρίου του. Γνώρισαν τι ήταν μέσα στη φάτνη
και με τα χνώτα τους το ζέσταιναν! Κατάλαβαν τον Δημιουργό τους! Αλλά και το
γαϊδουράκι, τι τιμή να πάει τον Χριστό μετά στην Αίγυπτο! Οι άρχοντες είχαν
άρματα χρυσοκέντητα, και ο Χριστός τι χρησιμοποίησε!
Τι καλά να ήμουν αυτό το γαϊδουράκι!
(Γέροντος Παϊσίου Λόγοι, τόμος Ε, σ.
231)