«Υμείς εστέ το φως του κόσμου….».
Αυτό ούτε που το έχουμε ποτέ σκεφθεί…..! Όλα
τα έχουμε σκεφθεί για τον εαυτό μας αλλά και για του άλλους, αλλά ότι είμαστε
το Φως του κόσμου ούτε καν….. όχι να γίνουμε, όχι ότι πρέπει ή μπορούμε να
γίνουμε, αλλά ότι είμαστε ήδη…….από την …..αρχή…..από κατασκευής μας…… Τόσο
απλά, τόσο όμορφα, τόσο γενναιόδωρα.
Αγωνιζόμαστε από την ώρα που αρχίζουμε να
περπατάμε…..για να περπατήσουμε, να φθάσουμε τον ένα και τον άλλο μας στόχο, με
τόση αγωνία, με τόση βία, για να γίνουμε αυτό ή το άλλο…..
Και ξεχνάμε ότι η αφετηρία μας αλλά και ο
τελικός μας προορισμός είναι το Φως. Προήλθαμε από το Φως και προς το
Φως πηγαίνουμε απλά γιατί είμαστε Φως! Και Φως είναι και οι Άλλοι,
δίπλα μας, γύρω μας.
Αυτούς τους Τρεις Ιεράρχας, τους τοποθετήσαμε
μαζί, τους εορτάζουμε σήμερα Μαζί, γιατί σε αυτούς βλέπουμε το Φως που τόσο
ποθεί η ψυχή μας. Σε αυτούς αναγνωρίζουμε το Φως της Τρισηλίου Θεότητος, το Φως
του Τριαδικό που τόσο οικείο μας είναι, τόσο ένα με την ύπαρξή μας….. Κοιτάμε
την εικόνα των Αγίων σήμερα Τριών Ιεραρχών και νιώθουμε αυτήν την γλύκα, την σταθερότητα,
την σιγουριά τους. Κοιτάμε, εάν κοιτάμε, γύρω μας τη Γη, τη θάλασσα, τον ουρανό
και βλέπουμε όχι βέβαια μια τυχαιότητα, αλλά μια λαμπρή εκδήλωση του Θεού.
Ανασαίνουμε τον αέρα το πρωί και δεν καταναλώνουμε αλλά ευφραίνεται η ύπαρξή μας
γιατί υποπτεύεται και σιγά σιγά αντιλαμβάνεται την δωρεά του Θεού.
Αυτό μας λένε οι Τρείς Ιεράρχες, αυτό μας δείχνουν
οι Πατέρες μέσα απ’ αυτόν το κοινό εορτασμό.
Το πανταχού Παρών της Τρισηλίου Θεότητος.
Και όχι μόνον αυτό…..μέσα από το Ευαγγέλιο
που όρισαν να διαβάζουμε σήμερα, μας λένε μην σταματάτε σε αυτό, μην σταματάτε
στο να θαυμάζετε του άγιους, του κόσμου γύρω σας, αναγνωρίστε τους και
προχωρήστε…. Ακούστε το υμείς εστέ το Φως του Κόσμου.
Και στραφείτε όχι μόνο γύρω σας, αλλά και
μέσα σας, μέσα μας, σε εμάς απευθύνονται οι Τρείς Ιεράρχες και εμείς είμαστε το
Φως του Κόσμου, από καταβολής κόσμου, από την ώρα που ήρθαμε στο είναι.
Οι Άγιοι πάντα έτσι μας βλέπουν….και έτσι θα μας δουν όταν τους συναντήσουμε μέσα στο Φως.
Σήμερα, αδελφοί μου, να δεχθούμε την θέση μας….η
θέση μας είναι το Φως, στο Φως. Κάθε σκέψη μας που δεν είναι Φως, δεν είναι δική
μας, κάθε τί που δεν είναι αγάπη δεν υπάρχει….κάθε τι που δεν «φαίνεται»
δεν είναι από εμάς……
Αυτό που πραγματικά είμαστε δεν κρύβεται…..
ότι κρύβουμε, ότι θέτουμε υπό το μόδιον, είναι η αμαρτία και η αμαρτία υπάρχει
μόνο στο δικό μας μυαλό, είναι μια πτώση δική μας, δεν έχει να κάνει,
πραγματικά δεν υπάρχει, είναι υπό το μόδιον, μην κουραζόμαστε να κρύβουμε τον
εαυτό μας, άδικος κόπος.
Είμαστε το Φως του Κόσμου και αυτό το Φως
φωτίζει όλους γύρω μας τους εν τη οικία, όλους αδελφοί μου, όχι όσους ….επιλέγουμε….λάμπει
το Φως που μας έχει δοθεί, σε όλους γύρω μας…., αυτό που μένει σε εμάς,
αυτό είναι το ενεργητικό κομμάτι της ύπαρξής μας , δηλαδή τα καλά μας
έργα. Αυτό είναι το δικό μας έργο, αυτό που μας κάνει απ’ το κατ’ εικόνα
στο καθ’ ομοίωσιν…….
Για αυτή μας την εκδήλωση εργάσθηκαν οι Τρείς
Ιεράρχες….. και οι ίδιοι στον εαυτό τους……ώστε εμείς σήμερα, εδώ, να βλέπουμε
τα καλά τους έργα και να δοξάζουμε τον Πατέρα.
Αυτός είναι ο σκοπός. Τα έργα μας να μας κάνουν…να
δείχνουν τον Πατέρα……όχι εμάς. Έργα που δείχνουν εμάς είναι με ημερομηνία λήξης,
τα καλά μας έργα δείχνουν τον Πατέρα και οδηγούν έτσι στην…..Βασιλεία των
Ουρανών…εκεί…..όχι αλλού.
Ας κοιτάξουμε σήμερα, αδελφοί μου, αυτό το
φως, που είμαστε, που είναι οι Τρείς Ιεράρχες, που είναι όλοι γύρω μας και
όλα… ο κόσμος του Θεού…..τίποτα άλλο….., ότι κρύψαμε κάτω από το μόδιον δεν
υπάρχει.
Ας μην ασχολούμαστε με ότι δεν υπάρχει….άδικος…..πόνος…..