Μόνο ζώντας τη Λειτουργία, όσο είναι δυνατό και προσιτό σε μας, με
όλο το είναι μας, γινόμαστε βαθμηδόν ευαίσθητοι σε πολλά που περνούν
απαρατήρητα από όσους δεν γνωρίζουν τον Χριστό και δεν Τον αγαπούν και δεν ζουν
στο πνεύμα των εντολών Του… Ζω ήδη μέσα στο ράσο εξήντα επτά χρόνια, και κάθε
φορά η Λειτουργία είναι για μένα κάτι νέο, μοναδικό! Είναι αδύνατον να την
συνηθίσουμε! Και όταν βρίσκουμε ανάπαυση στη βαθιά καρδιά μας από την εγγύτητα
του Θεού, τότε βεβαίως μας είναι ευκολότερο να υπηρετήσουμε τους ανθρώπους. Θα
ήθελα λοιπόν και εσείς να μιλάτε με καρδιά γεμάτη από ευγνωμοσύνη προς τον
Χριστό, για το ότι βρήκε τρόπο να ενωθεί μαζί μας.
Προσπαθήστε να ζείτε κάθε φορά πιο βαθιά αυτό
που ζούσε ο Χριστός κατά το Μυστικό Δείπνο,
όταν εγκαθίδρυσε το μεγάλο αυτό μυστήριο που είναι η θεία Ευχαριστία. Τότε η
λειτουργία θα αποβεί σωτήρια όχι μόνο για σας, αλλά και για όσους συμμετέχουν
σ’ αυτή. Δεν ανήκει μόνο στους ιερείς να ζουν στην καρδιά τους τα παθήματα του
Χριστού για τον κόσμο… Καθετί που υπάρχει, υπάρχει γιατί ο Θεός το σκέπτεται. Ο
Θεός σκέπτεται τον κόσμο και ο κόσμος υπάρχει. Αν ζητείτε το θέλημα του
Θεού με απλότητα και ταπείνωση, ο Θεός μπορεί να μεταβάλει οποιαδήποτε
κατάσταση ακόμη και την πιο αρνητική. Το παν εξαρτάται από τη σχέση μας
με τον Θεό. Αν έχουμε εμπιστοσύνη στην πρόνοιά Του…
Τέτοιος οφείλει να είναι ο χριστιανός. Ένα «καλώδιο
υψηλής τάσεως», πάνω στο οποίο μπορεί να καθίσει ένα πουλάκι χωρίς
να πάθει την παραμικρή ζημία, αλλά μέσα από το οποίο περνά ενέργεια ικανή να
κάνει ολόκληρο τον κόσμο να εκραγεί. Ιδού με ποιόν τρόπο εγγίζουμε την αιώνια
Βασιλεία του Χριστού.
Πώς μπορούμε να γνωρίσουμε τον Θεό «καθώς εστί»; Ο
Χριστός μας δείχνει την οδό παροτρύνοντάς μας να παραμένουμε στην
αγιότητα για να μη βλάπτουμε τον πλησίον, να προτιμούμε τους άλλους από τον
εαυτό μας, να μην επιδιώκουμε να τους εξουσιάζουμε. Οφείλουμε να πεθάνουμε
για τον εαυτό μας, για να ζήσουν οι άλλοι.
Για ν’ αλλάξουμε τη ζωή μας, χρειάζεται
άσκηση· χρειάζεται να μάθουμε να μεταθέτουμε το πνεύμα μας από τα κοινά και
εμπαθή πράγματα προς τον Θεό… Η άσκησή μας, αθέατη στους άλλους, παραμένει
με όλη της τη δύναμη μπροστά στα μάτια τού Θεού.
Πώς να περάσουμε μια μέρα χωρίς αμαρτία,
δηλαδή αγία; Να το καθημερινό πρόβλημά μας. Πώς να μεταμορφώσουμε το είναι μας,
το φρόνημα, τα αισθήματα, τις ίδιες τις φυσικές αντιδράσεις μας, ώστε να μην
αμαρτήσουμε ενάντια στον Ουράνιο Πατέρα μας, στον Χριστό, στο Άγιο Πνεύμα, στην
ανθρώπινη υπόσταση, στον αδελφό μας και σε κάθε πράγμα σ’ αυτή τη ζωή;
«Καταξίωσον, Κύριε, εν τη ημέρα ταύτη
αναμαρτήτους φυλαχθήναι υμάς». Πολλές
φορές επανέλαβα αυτή την προσευχή της Εκκλησίας. Η επί γης αναμάρτητη ζωή μας
ανοίγει τις πύλες του Ουρανού. Δεν είναι ο πλούτος των γνώσεων που σώζει τον
άνθρωπο. Είναι η αναμάρτητη ζωή που μας προετοιμάζει για τη ζωή με τον Θεό στον
μέλλοντα αιώνα. Η χάρη του Αγίου Πνεύματος μας διδάσκει τις αιώνιες αλήθειες
κατά το μέτρο που ζούμε σύμφωνα με τις εντολές: «Αγαπήσεις τον Θεό σου, τον
Δημιουργό σου, με όλο το είναι σου και αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν».
Ναι, κρατείτε πάντοτε αυτές τις εντολές.
Όταν αρχίζει κανείς να προσεύχεται, η ίδια η
προσευχή θα του λύνει τις απορίες του.
«Κύριε
Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς». Όταν λέμε την προσευχή αυτή,
συνάπτουμε με τον Χριστό μια προσωπική σχέση, που ξεπερνά τη λογική.
Η ζωή του Χριστού εισχωρεί σιγά-σιγά μέσα μας. Μείνετε στην προσευχή, μείνετε
στον αγώνα, να περάσετε τη μέρα σας χωρίς αμαρτία. Όλα τα υπόλοιπα θα δοθούν
από τον Ίδιο τον Θεό.
Μεταβάλλετε ό,τι οφείλετε να κάνετε σε
προσευχή.
Για να φυλάξουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος,
οφείλουμε ν’ απέχουμε από κάθε λογισμό που δεν αρέσει στον Θεό, μας λέει ο
Γέροντας Σιλουανός. Ιδού το έργο μας. Ιδού η πνευματική μας καλλιέργεια.
Εφόσον πρόκειται για την αιώνια σωτηρία, αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Αρχίζουμε και
ξαναρχίζουμε χωρίς τέλος.
Μηχανευθείτε τρόπους να είστε με τον Θεό!
Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ), Οψώμεθα τον Θεόν καθώς εστί, Η’ ΠΕΡΙ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ