Είναι σίγουρο, αγαπητοί μου αδελφοί, ότι
κάποια στιγμή θα βρεθούμε ενώπιον Του Σταυρού.
Όπως σήμερα, όπως χθες, όπως αύριο.
Ίσως τυχαία, ήρθαμε, ενσυνείδητα, ίσως,
ασυναίσθητα επειδή αναζητούμε σημείο επαφής με τον Θεό. Τόπο
συνάντησης.
Και η εκκλησία, πάλιν και πολλάκις, υψώνει αυτό
το Σημείον, Παγκόσμια και δείχνει τον εαυτό της και λέγει αυτοίς: «ίδε ο Άνθρωπος»……
και ο άνθρωπος αντιστέκεται, ο άνθρωπος αρνείται, αναβάλλει, επιλέγει Βαραβάν.
Εγώ και εσείς, έξω από τον εαυτό μας, έτοιμοι
να φορέσουμε το προσωπείον που θα μας απαλλάξει από το πρόσωπό μας, ενώπιον του
Σταυρού θα μετρήσουμε την ποσότητα και την ποιότητα του Θεού που υπάρχει μέσα
μας.
Είναι σημείο Αναγνώρισης ο Σταυρός και
επίγνωσης. Αλλά δεν στέκει πάντα μόνος του. Δίπλα υπάρχει Καίσαρας με τους νόμους
του, υπάρχει Ηρώδης, Αρχιερείς, Γραμματείς και Φαρισαίοι, έτοιμοι όλοι να μας πείσουν
ή να μας επιβάλλουν, ότι ο Θεός δεν γίνεται Άνθρωπος και ο Άνθρωπος δεν
γίνεται Θεός. Και όποιος «εαυτόν Θεού υιόν εποίησεν», «κατά τον νόμο αυτών
οφείλει αποθανείν»…..
Και σε αυτή την υπέρβαση, εκεί παρών, στέκει
ο Σταυρός, εδώ, σήμερα, στην Παγκόσμια Ύψωσιν, μαρτύριον Εκείνου που
μαρτύρησε Πρώτος για όλους εμάς και πρωτότοκος των νεκρών εγένετο, για να
πιστέψουμε, για να αναγνωρίσουμε εις το Σταυρό αυτήν μας την μοναδική ιδιότητα.
Επιμένουμε, άρων, άρων σταύρωσον αυτόν και
εαυτόν. Άδικος κόπος, διότι όπως σας είπα και πριν σήμερα ο Σταυρός κρέμεται
μόνος ενώπιον μας. Αλλά δεν είναι μόνος. Γύρω του, όλοι εμείς Καίσαρες, Άννες, Καϊάφες,
Αρχιερείς και Γραμματείς και Φαρισαίοι που έχουμε νόμους……..
Αλλά δεν είναι μόνος ο Σταυρός, όπως ούτε και
όλοι εμείς με όλα αυτά τα δευτερογενή μας χαρακτηριστικά. Αθόρυβος, ήπιος,
ειρηνικός ο Κύριος Του Σταυρού, πορεύεται, σαν εμάς, μαζί με εμάς, προς εμάς.
« Εκείνος ξεχωριστά για τον καθένα έρχεται! Επί τούτω για τις ειδικές ανάγκες του καθενός έρχεται. Για Εκείνον ήλθες σήμερα εδώ; Τον αναζητούσες; Προς Εκείνον να πορευθείς δεν ήθελες, περιμένεις όλα
τα πρόσωπα και τα πράγματα στη ζωή σου και
Εκείνον δεν τον περιμένεις. Κανένα βράδυ της ζωής σου δεν τον περιμένεις……»
Και μοιάζει έκπληξη, τελικά, αυτό που
συναντάς σήμερα εδώ.
Τον Τίμιο Σταυρό.
Έκπληξη έκπληξη, γιατί είναι μόνος.
Η Θεία Μορφή Του, έτσι με το ακάνθινο στεφάνι
απουσιάζει……. Αν ακολουθήσεις τον δρόμο που σε φέρνει μέσα στη ψυχή σου,
τον δρόμο της επιστροφής, θα ανακαλύψεις, αυτό που φαίνεται να λείπει. Μα είναι
παρών. Το Θείο βλέμμα του. Γεμάτο αγάπη, κατανόηση και συγνώμη. Χωρίς καμία
κρίση.
Όλα αυτά είναι ο Σταυρός!!
Μόνος, σε εσένα και σε εμένα, μόνος…….
Έρχεται.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ
ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Μεγάλη γιορτή η σημερινή
ημέρα, αγαπητοί μου αδελφοί.
Παγκόσμιος Ύψωσις. Δηλαδή Παγκόσμιος
Νίκη, θρίαμβος.
Σωτηρία.
Του Σταυρού. Λέμε, «σήμερα είναι του Σταυρού».
Δηλαδή γιορτάζει ο ίδιος
ο Σταυρός. Ποιος
Σταυρός; Μα ο
Τίμιος Σταυρός. Αυτός ο
συγκεκριμένος που επάνω
του άπλωσε ο ίδιος ο
Χριστός το σώμα
Του εις μαρτύριο
και παρέδωσε το πνεύμα
του εις σωτηρία.
Έτσι αυτό το ξύλο έγινε Κιβωτός σωτηρίας για
όλους μας. Κέρδισε
κι εκείνο την αφθαρσία και αγιάστηκε για
να αγιάσει τον
Κόσμο. Γιορτάζουμε τον Σταυρό και μαζί του γιορτάζουμε την σωτηρία μας
και την σωτηρία της κτίσης.
Που αρχής γενομένης
με το Τίμιο
Ξύλο κέρδισε
την αφθαρσία. Ο Χριστός «απήγαγε» με την
θυσία Του αυτό
το κομμάτι του φθαρτού κόσμου.
Έτσι όπως με
την κάθοδο
Του στον Άδη, νίκησε
τον Άδη.
«εάν υψωθώ εκ της γης, πάντας ελκύσω προς εμαυτόν».
Η
ύψωση είναι η εκούσια
προσφορά εις θέα
όλων. Ώστε να πάμε
προς Αυτόν.
Προσέξατε, αγαπητοί μου
αδελφοί, την λέξη
«προς».
Αυτό ακριβώς θέλει
να κάνει ο
Σταυρός. Να μας δείξει
την κατεύθυνση, το
«προς». Και η
Εύρεση και η Προσκύνηση και τώρα, η Παγκόσμιος Ύψωση
είναι όλος ο ρόλος
του Σταυρού στην
ζωή μας. Όπου
και να στέκει,
ο Σταυρός, σε Ναούς,
σε μνήματα, σε
σπίτια, στην καρδιά
μας, είναι ορόσημο, είναι δείκτης και
δείχνει το «προς». Και
όπου υπάρχει ο Σταυρός
είναι αδύνατο να
χαθούμε. Είναι η
πυξίδα που με
το αίμα του
Χριστού, έγινε πυξίδα
σωτηρίας.
Γιορτάζουμε σήμερα την
πορεία μας μέσα
στον κόσμο σαν πορεία
Σταυρού. Δηλαδή σαν
μια πορεία προς
την κένωση, προς την
προσφορά, προς τον
θάνατο και την
αθανασία. «περιπατείτε έως το φως έχετε, ίνα μη σκοτία υμάς καταλάβει» Ενώ,
Την παραμονή της
σταυρώσεως οι
Ιουδαίοι είπαν:
«ημείς νόμον έχομε και κατά τον νόμον ημών οφείλει αποθανείν». Έτσι είπαν
γιατί έτσι επίστευαν.
Είχαν τον νόμο του
θανάτου στον νου
τους.
Όφειλε αποθανείν αυτός
που «εαυτόν υιόν του θεού εποίησεν»
Γιατί δεν μπορούσαν
να πιστέψουν; Μα
το λένε πάλιν
οι ίδιοι λίγο πιο
κάτω, στο σημερινό
ευαγγελικό ανάγνωσμα.
«ουκ έχομε βασιλέα ει μη μόνο Καίσαρα»
Αυτή αγαπητοί μου
αδελφοί, είναι όλη
μας η αλήθεια
έξω από το κράτος του
Σταυρού. Οφείλουμε στον
θάνατο, βασιλέα έχουμε τον
Καίσαρα. Στον αντίποδα
όλων αυτών: Η
Παγκόσμια Ύψωσις.
Η ελευθερία της κένωσης. Η Μεταμόρφωση εν Χριστώ που κάνει τα πάντα Χριστό.
Πώς να καταλάβουμε αυτήν την Μεταμόρφωση; Πώς να
χωρέσει ο Νους
μας τα πέρα από
τον Καίσαρα και
τον νόμο του της φθοράς και
του θανάτου;
Αφού «ο περιπατών εν τη σκοτία ουκ οίδε που υπάγει».
Όσον έχουμε το
φως μαζί μας
θα ακολουθούμε το
φως. Και σ’ αυτό
το φως μας οδηγεί
σήμερα το σύμβολο
του φωτός. Ο Σταυρός.
Και η Παγκόσμια Ύψωσις
του είναι η πρόσκληση
για την σωτηρία. Του
Κόσμου τούτου.
Με νηστεία αυστηρή
θέλει η Εκκλησία μας
να τιμήσουμε την σημερινή ημέρα. Με την
συμμετοχή του σώματος
και με την εγκράτεια. Γιατί η
πραγματική νηστεία είναι
σταύρωση του σαρκικού θελήματος, άρνηση
του Καίσαρα και πορεία
προς το φως.
«έως το φως έχετε, πιστεύετε εις το φως, ίνα υιοί φωτός γένησθε».