Σάββατο 6 Ιουνίου 2020

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

«Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω»

Αυτή, αδελφοί μου είναι σήμερα, η Κυριακή η ογδόη, η Κυριακή της Πεντηκοστής. Η τελευταία Κυριακή ενός κύκλου που άρχισε την Δευτέρα της Διακαινησίμου και ολοκληρώνεται σήμερα, αφήνοντας χώρο για το μεγάλο γεγονός, για την αυριανή ξεχωριστή γιορτή. Του Αγίου Πνεύματος.
Μια θαυμαστή αλληλουχία γεγονότων που αρχίζουν στην ανθρώπινη ιστορία μετά το γεγονός της Ανάστασης για να αλλάξουν τον κόσμο. Στιγμιότυπα που παρακολουθήσαμε όλοι μας μέσα από τα Ευαγγελικά αναγνώσματα με τις διηγήσεις για γεγονότα που συνέβησαν σε δεδομένη ιστορική στιγμή με την συνάντηση του εκάστοτε ανθρώπινου προσώπου με τον Χριστό.
Είδαμε τον Θωμά ή την Σαμαρείτισσα. Τον Παραλυτικό ή τον Τυφλό.
Τον Εαυτόν μας.
Είδαμε τον εαυτόν μας;
Αυτές οι οκτώ εβδομάδες είχαν σαν στόχο να μας φέρουν εδώ, στο σήμερα. Στην ογδόη. Στην Πεντηκοστή. Σ αυτό με το οποίο ξεκινά το Ευαγγέλιο.
«Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω».
Όλοι διψούσαν. Όλοι έστεκαν δίπλα στο νερό.
Και ο Παραλυτικός και η Σαμαρείτης και ο Τυφλός.
Και εγώ και εσείς.
Όλους όμως κάτι τους εμπόδιζε να πιουν. Όλους κάτι μας εμποδίζει.
Και ακούστε σήμερα την εντολή.
«ερχέσθω προς με και πινέτω» και όχι μόνον αυτό. Αλλά ο επόμενος στίχος
«ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος»
Αυτός που πιστεύει σε εμένα θα φέρει καρπό. Θα φέρει ζωή. Προς τους άλλους. Αυτό είναι το μήνυμα της Πεντηκοστής.
Είναι η έξοδος προς τον Κόσμο. Είναι τα εγκαίνια της ζώσης Εκκλησίας.
Και όπως ακούσατε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα περιγράφηκαν πολύ παραστατικά οι πρώτες αντιδράσεις των ανθρώπων. Όλων υμών.
Δηλαδή, άλλος λέγει ότι αυτός είναι ο Χριστός, άλλος ότι είναι προφήτης. Άλλος αναζητά λογικές εξηγήσεις, άλλος θεολογικά ερείσματα. Και άλλος «πιάσαι αυτόν» μα προσέξτε.
«ουδείς επέβαλεν επ αυτόν τας χείρας».
Προσέξτε αυτήν την λεπτομέρεια. Οι εχθροί του Χριστού θα αναζητούν σε όλες τις εποχές «υπηρέτες» και με εκείνους θα θέλουν να βλάψουν  
τον Χριστό. Και θέλουν να μας τρομάξουν. Να μας εκβιάσουν. Να μας συσκοτίσουν τον Νου.
Για να χάσουμε την ψυχή μας.
Για να μην φθάσουμε στο ύδωρ το ζων και για να μην γίνουμε και εμείς πηγή ύδατος ζώντος.
Και για αυτήν την μάχη, για αυτήν την διεκδίκηση της Ζωής, πάλιν έρχεται ο Χριστός και λέγει:
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου, ο ακολουθών εμοί, ου μη περιπατήσει εν τη σκοτία, αλλ έξει το φως της ζωής».
Και αυτό είναι όλο, αγαπητοί αδελφοί.
Η ταύτιση με το Φως και όχι με το σκότος. Με εκείνον που είναι το φως.
Σήμερα στην μεγάλη γιορτή της Πεντηκοστής. Εχθές, ψυχοσάββατο, η Εκκλησία μας κάλεσε στην ενότητα της Πεντηκοστής και τους κεκοιμημένους. Αύριο, στην γιορτή του Παράκλητου, του Τρίτου Προσώπου της Θεότητας που είναι συνάμα και η γιορτή ολόκληρης της Αγίας Τριάδας. Αύριο, την πρώτη μετά την ογδόη.
Αύριο, ολόκληρος ο Κόσμος, ολόκληρη η Εκκλησία, ολόκληρη η Θεότητα. Στη γιορτή της ενότητας.
«ίνα πάντες εν ώσι καθώς συ Πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοί, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν».