–Γέροντα,
στα κράτη που είχαν ολοκληρωτικό καθεστώς είναι ακόμη δύσκολη η κατάσταση.
–Ναι,
αλλά πόσοι μάρτυρες θα βγουν από αυτούς που κράτησαν την πίστη τους μέσα στα ολοκληρωτικά
καθεστώτα! Μου έλεγε ένας Ρώσος που πήγε στην Ρωσία ύστερα από χρόνια: «Με
πλησίασε μια γιαγιά που με γνώριζε από παλιά και μου είπε: “Μ᾿ αυτό το παλτό πηγαίνεις στο Άγιον Όρος;”. “Ναι, μ᾿ αυτό”, της είπα. Βούρκωσαν αμέσως τα μάτια της, πήρε το παλτό και το φιλούσε η καημένη, για να πάρει ευλογία». Βλέπεις, η πίστη, όσο καταπιέζεται, τόσο
δυναμώνει. Είναι σαν ελατήριο που, όσο περισσότερο το πιέσει κανείς, με τόσο
μεγαλύτερη δύναμη θα τιναχθεί. Κάποτε κουράζεται εκείνος που το πιέζει, το αφήνει
και τινάζεται.
Στα
θέματα της πίστεως και στα θέματα της πατρίδος δεν χωράνε υποχωρήσεις· πρέπει
να είναι κανείς αμετακίνητος, σταθερός.
Η κοσμική
λογική κλονίζει την πίστη. «Εάν έχετε πίστιν και μη διακριθήτε, πάντα όσα εάν
αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε», είπε ο Κύριος. Όλη η βάση εκεί
είναι. Στην πνευματική ζωή κινούμαστε στο θαύμα. Ένα συν δύο δεν κάνει πάντα
τρία∙ κάνει και πέντε χιλιάδες και ένα εκατομμύριο!
Χρειάζεται
καλή διάθεση και φιλότιμο. Γιατί, αν ο άνθρωπος δεν έχει καλή διάθεση,
τίποτε δεν καταλαβαίνει. Να, και για την Σταύρωση του Χριστού, τόσες
λεπτομέρειες είχαν πει οι Προφήτες- μέχρι και τι θα κάνουν τα ιμάτιά Του, τι θα
κάνουν τα χρήματα της προδοσίας, ότι θα αγοράσουν μ’ αυτά τον αγρό του
Κεραμέως, για να θάβουν τους ξένους-, αλλά, οι Εβραίοι πάλι δεν καταλάβαιναν.
«Ο δε παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι»…
Μεγάλο
πράγμα η πίστη! Βλέπετε, και ο Απόστολος Πέτρος με την πίστη βάδισε πάνω στα
κύματα. Μόλις όμως μπήκε η λογική, άρχισε να βουλιάζει .
Να
παρακαλούμε τον Χριστό να μας προσθέσει πίστη και να μας την αυξήσει. Στον
Χριστό τί είπαν οι Απόστολοι; «Πρόσθες ημίν πίστιν» δεν είπαν; Όταν λες
«πρόσθες», σημαίνει ότι εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου στον Θεό. Γιατί, αν
δεν εμπιστεύεται κανείς τον εαυτό του στον Θεό, τί να του προσθέσει ο Θεός;
Ζητάμε από τον Θεό να μας προσθέσει πίστη, όχι για να κάνουμε θαύματα, αλλά για
να Τον αγαπήσουμε περισσότερο.
Με την
προσευχή δυναμώνει η πίστη. …κάθε φορά που κάνει τον σταυρό του ο Χριστιανός,
προσκυνάει το σωτήριο Πάθος του Κυρίου και επικαλείται την δύναμη του Σταυρού,
που είναι η δύναμη του σταυρικού θανάτου του Χριστού μας. Όταν λέμε «Σταυρέ του
Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου», επικαλούμαστε την δύναμη της σταυρικής θυσίας του
Κυρίου. Γι’ αυτό έχει μεγάλη δύναμη ο Σταυρός. Αν λ.χ. βρέχει και πέφτουν
κεραυνοί, μπορεί έναν μεγάλο σιδερένιο σταυρό σε ένα καμπαναριό να τον χτυπήσει
ο κεραυνός. Αν όμως είναι εκεί κάτω ένας Χριστιανός που έχει ένα τόσο μικρό
σταυρουδάκι και πει «Σταυρέ του Χριστού, σώσόν με τη δυνάμει σου», δεν τον
χτυπάει ο κεραυνός. Εκεί λειτουργούν οι φυσικοί νόμοι και πέφτει ο κεραυνός
πάνω στον σταυρό και τον ρίχνει κάτω. Εδώ φυλάει τον πιστό ένα τόσο δα
σταυρουδάκι, γιατί επικαλέσθηκε την δύναμη του Σταυρού.
Από το βιβλίο: «Αγίου Παϊσίου
Αγιορείτου Πάθη και αρετές (Λόγοι Ε’).»